Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Dywity w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy
Sentencja

Dnia 20 listopada 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2012 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Gminy Dywity z dnia 28 marca 2012 roku nr XVIII/116/12 w przedmiocie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy 1. stwierdza nieważność uchwały nr XVIII/116/12 Rady Gminy Dywity z dnia 28 marca 2012 roku w przedmiocie uchwalenia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy; 2. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/2

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że uchwałą Nr XVIII/116/12 z dnia 28 marca 2012r. Rada Gminy w Dywitach - powołując art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 11a ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt, przyjęła program zapewnienia opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Dywity, który stanowił załącznik do tej uchwały.

Powyższa uchwała stała się przedmiotem skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, w której organ nadzoru zażądał stwierdzenia nieważności § 9 ust. 1 załącznika do tej uchwały wskazując na jego sprzeczność z art. 11a ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt. Podał przy tym, że w kwestionowanym przepisie organ uchwałodawczy gminy, wbrew regulacji ustawowej, nie wskazał konkretnego gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich. W ocenie organu nadzoru, przyjęcie takiej regulacji nie wypełnia delegacji ustawowej zawartej w art. 11a ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, gdyż wskazanie gospodarstwa rolnego, w którym mogłyby przebywać bezdomne zwierzęta gospodarskie należy do wyłącznej kompetencji rady gminy.

W odpowiedzi na skargę, Rada Gminy w Dywitach wniosła o jej oddalenie podnosząc, że narzucenie konkretnego gospodarstwa uniemożliwi optymalne i sprawne znalezienie lokum dla konkretnego zwierzęcia gospodarskiego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), sąd administracyjny dokonuje kontroli zaskarżonego aktu pod względem zgodności z prawem, nie będąc przy tym związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Zgodnie zaś z art. 91 ust. 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. 2001, Nr 142, poz. 1591 ze zm.), uchwała organu gminy sprzeczna z prawem jest nieważna. O nieważności uchwały w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia jej doręczenia organowi nadzoru, a po tym terminie sąd administracyjny na skutek skargi wniesionej przez organ nadzoru.

W ocenie Sądu, rację trzeba przyznać organowi nadzoru, że zaskarżona uchwała § 9 ust. 1 załącznika, w świetle którego urząd wskazuje gospodarstwo rolne ustalone w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich wymagających opieki nie wypełnia delegacji ustawowej zawartej w art. 11a ust. 2 pkt 7 ustawy o ochronie zwierząt ( tekst jednolity Dz. U. z 2003 r., Nr 106, poz. 1002 ze zm.) W świetle bowiem tego przepisu ustawy, program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt obejmuje między innymi wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich. Wykładnia gramatyczna tego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że w kontrolowanej uchwale rada gminy zobowiązana była do podania konkretnego podmiotu realizującego to zadanie, czego jednak nie uczyniła (por. wyrok WSA w Lublinie z 27.09.2012r., II SA/Lu 591/12 oraz wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 11.07.2012r., II SA/Go 487/12, orzeczenia dostępne na stronie internetowej www.nsa.gov.pl). Natomiast brak wskazania konkretnego gospodarstwa rolnego przez Radę Gminy w Dywitach i scedowanie swoich wyłącznych kompetencji na organ wykonawczy gminy stanowi rażące naruszenie prawa.

Strona 1/2