Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie specjalnego zasiłku opiekuńczego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 r. sprawy ze skargi I.D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie specjalnego zasiłku opiekuńczego 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]"; 2) orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium odwoławcze utrzymało w mocy własne postanowienie z dnia "[...]", którym zawiesiło z urzędu postępowanie odwoławcze od decyzji Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia ‘[...]"., odmawiającej przyznania I.D. specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym ojcem J. F.

Organ I instancji przyjął, że I. D. nie spełniła pozytywnej przesłanki określonej w art. 16a ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, polegającej na rezygnacji z zatrudnienia. Zgodnie z załączoną do wniosku kopią świadectwa pracy wnioskodawczyni była zatrudniona w Zakładzie Drobiarskim. w okresie od 4 marca 2009r. do 30 czerwca 2012r. Według świadectwa pracy stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania za wypowiedzeniem przez pracodawcę, na podstawie art. 30 § 1 pkt 1 w zw. z art. 33 Kodeksu pracy. Skarżąca wyjaśniła organowi I instancji, że sama postanowiła się zwolnić, chociaż umowę miała podpisaną do 31 grudnia 2016r., gdyż ciążyło na niej zbyt dużo obowiązków. Podała, że opiekę nad ojcem sprawuje od 2004r. Do czerwca 2012r. w opiece tej pomagała jej mama, która wówczas ciężko zachorowała. Oświadczyła, że poprosiła pracodawcę, aby wypowiedział jej umowę o pracę, ponieważ w takiej sytuacji od razu przysługiwał jej zasiłek dla bezrobotnych. W innym razie czekałaby na zasiłek przez 3 miesiące. Strona podała, że zasiłek dla bezrobotnych pobierała do 30 października 2012r., a w listopadzie 2012r. złożyła wniosek o świadczenie pielęgnacyjne, które pobierała do 30 czerwca 2013r.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji I. D.podtrzymała powyższe oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej. Przekonywała, że sama zrezygnowała z zatrudnienia. Zwróciła uwagę na swoją ciężką sytuację rodzinną i finansową. Wyjaśniła, że w zakładzie pracy nie było żadnej redukcji etatów, pracodawca zgodził się wypowiedzieć jej umowę, gdyż znał jej sytuację. Podała, że w jej przypadku każdy grosz się liczy, dlatego wybrała wyższy zasiłek dla bezrobotnych, zamiast od razu starać się o świadczenie pielęgnacyjne. Stwierdziła, że gdyby wiedziała, że świadczenie pielęgnacyjne się skończy, to nie prosiłaby pracodawcy o taki zapis w świadectwie pracy.

Rozpatrując sprawę w postępowaniu odwoławczym, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało na zmianę stanu prawnego z dniem 1 stycznia 2013r. Organ uwzględnił, że skarżąca miała przyznane prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad ojcem od 1 listopada 2012r. do 30 czerwca 2015r., które to prawo utraciła na mocy art. 11 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 grudnia 2012r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012r. poz. 1548). Mając na względzie te przepisy intertemporalne Kolegium wskazało, że rzecznik Praw Obywatelskich wystąpił w dniu 24 czerwca 2013r. do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności tych przepisów z zasadą zaufania do państwa i prawa oraz zasadą ochrony praw nabytych, wynikającymi z art. 2 Konstytucji RP. Zdaniem Kolegium rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie o sygn. K 27/13, co do konstytucyjności art. 11 ust. 1 i 3 ustawy nowelizującej, stanowi zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Dlatego w dniu 7 października 2013r. Kolegium wydało postanowienie o zawieszeniu postępowania do czasu wydania wyroku przez Trybunał Konstytucyjny w tej sprawie.

Strona 1/4