Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w Domu Pomocy Społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Asesor WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Ewa Rychcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi J.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w Domu Pomocy Społecznej oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, zmienił decyzję z dnia "[...]" r. w sprawie zmiany decyzji o odpłatności za pobyt J. D. w Domu Pomocy Społecznej "[...]", ustalając, że od dnia 1 maja 2007 r. opłata jest równa pełnemu miesięcznemu kosztowi utrzymania w domu pomocy społecznej, nie więcej jednak niż do 70% uzyskiwanego dochodu i na dzień wydania decyzji wynosi 1824, 70 zł. W sentencji decyzji wskazano, iż ustalona opłata ulegać będzie zmianie w przypadku zmiany dochodu do pełnych miesięcznych kosztów utrzymania jednak nie więcej niż 70 % tego dochodu. Jako podstawę rozstrzygnięcia organ wskazał art. 87 ust. 8 ustawy z dnia 13 listopada 2003r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203 poz. 1966 ze zm.) w zw. z art. 35 ust. 3 ustawy z 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U z 1998r. Nr 64, poz. 414 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, iż zgodnie z art. 87 ust. 8 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego - osoby przyjęte do domu pomocy społecznej przed dniem 1 stycznia 2004 r. ponoszą opłatę na zasadach zawartych w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, tzn. kwota opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej zostaje podwyższona do pełnego kosztu utrzymania, nie więcej jednak niż 70 % dochodu osoby lub na osobę w rodzinie, po osiągnięciu przez dom pomocy społecznej standardu, zgodnie z art. 20 ust. 2 cytowanej ustawy. Wskazał, że Dom Pomocy Społecznej "[...]" osiągnął wymagany przepisami standard i decyzją Wojewody z dnia "[...]" r. uzyskał zezwolenie na prowadzenie placówki na czas nieokreślony. Jednocześnie organ ustalił, że dochód J. D. stanowi renta i połowa emerytury w łącznej kwocie 2684,60 zł, 70% tego dochodu to suma 1824,70zł w związku z tym tyle wynosi odpłatność w/w za pobyt w przedmiotowej placówce.

W odwołaniu od tej decyzji J. D., powołując się na art. 13 i 22 ustawy z dnia 29 maja 1974 o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002r. Nr 9, poz. 87 ze zm.), zakwestionował wysokość opłaty, jaką musi uiszczać za swój pobyt w domu pomocy społecznej. Wskazał, że w kwocie ustalonej do opłaty, a stanowiącej 70 % jego dochodu mieści się zapewne koszt leczenia pensjonariuszy domu pomocy, a on jako inwalida wojenny I-szej grupy ma szczególne przywileje, zwłaszcza do bezpłatnego lecznictwa, przedmiotów ortopedycznych, protez, środków pomocniczych oraz leków i środków opatrunkowych. Dodał, że na pokrycie kosztów jego utrzymania można dokonywać potrąceń z renty, a nie z całej wysokości jego dochodu. Wniósł o odstąpienie od podwyższenia ciążącej na nim opłaty za pobyt w DPS "[...]".

Strona 1/7