Sprawa ze skargi M. M. na niewykonanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego wyroku WSA w Olsztynie w sprawie o sygnaturze akt II SAB/Ol 48/15 I.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2017 r. sprawy ze skargi M. M. na niewykonanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia "[...]" w sprawie o sygnaturze akt II SAB/Ol 48/15 I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi R. T. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych), powiększoną o należny podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 10 marca 2016 r. sygn. akt II SAB/Ol 48/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi "[...]" (dalej powoływanej także jako: "skarżąca") na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w "[...]" (dalej jako: "organ administracji" lub "PINB"), w przedmiocie zmiany sposobu użytkowania obiektu, zobowiązał organ administracji do rozpoznania wniosku skarżącej z dnia 15 maja 2015 roku w terminie 14 dni; stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; przyznał od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na rzecz adwokata "[...]" kwotę 240 zł powiększoną o należny podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną skarżącej z urzędu.

Sąd stwierdził m.in., że przedmiotowy wniosek o wszczęcie postępowania administracyjnego winien być zweryfikowany w oparciu o przesłanki określone w art. 61a

§ 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. Wyjaśnił, że w przypadku ustalenia, że podmiot występujący z żądaniem nie ma legitymacji w tym zakresie, czy też istnieją inne uzasadnione przyczyny uniemożliwiające wszczęcie postępowania, organ winien wydać postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Ocena zasadności żądania jednostki, a zwłaszcza zasadność jej zarzutów, winna być bowiem dokonana wyłącznie w formach procesowych. Żądanie wszczęcia postępowania w sprawie wymaga zatem załatwienia w formach postępowania administracyjnego przez nadanie sprawie biegu, lub przez wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania. Brak wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania przesądza o bezczynności organu administracji publicznej.

Sąd podniósł ponadto, że z pism skarżącej oraz z treści skargi wynikało, że sprawa dotyczy zmiany sposobu użytkowania obiektu. O ile zaś zmiana taka spełnia przesłanki określone w art. 71 ust. 1 Prawa budowlanego, to wymaga ona dokonania zgłoszenia. Tym samym, ewentualny brak takiego zgłoszenia może skutkować konsekwencjami określonymi w art. 49b Prawa budowlanego. Sąd ocenił, że nie znajduje uzasadnienia stanowisko organu, że komis samochodowy nie jest obiektem budowlanym, a w związku z tym, brak jest podstaw do podjęcia czynności określonych w Prawie budowlanym. Sąd zaznaczył, że okolicznością, która także wymaga ustalenia przez organ, jest kwestia legitymacji skarżącej jako strony postępowania. Z pism znajdujących się w aktach tej sprawy wynika bowiem, że skarżąca nie jest właścicielką nieruchomości sąsiedniej, lecz nie wiadomo było, czy nie posiada ona innych uprawnień do nieruchomości, dających jej legitymację do wystąpienia z przedmiotowym żądaniem. Sąd podkreślił, że nawet w przypadku ustalenia przez organ, że skarżącej nie przysługują prawa strony, nie zwalnia to organu z obowiązku podjęcia w tym zakresie stosowanego rozstrzygnięcia poprzez wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania.

W dniu 2 lutego 2017 r., "[...]" wniosła do tut. Sądu skargę na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., zarzucając Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego "[...]" bezczynność w sprawie samowoli urbanistycznej na posesji "[...]", polegającej, zdaniem skarżącej, na prowadzeniu komisu samochodowego i warsztatu samochodowego. Skarżąca wniosła o ukaranie organu grzywną w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.

Strona 1/3