Dnia 28 marca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2013 roku sprawy ze skargi T. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po ponownym rozpatrzeniu odwołania T. B., utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza przez Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej , z dnia "[...]", odmawiającą przyznania wnioskodawczyni prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawnym mężem L. B.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze podzieliło stanowisko organu I instancji, iż wnioskodawczyni nie spełnia podstawowego warunku do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego na męża, polegającego, zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 992 ze zm.), na rezygnacji z zatrudnienia. Organ wyjaśnił, że T. B. jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,4560 ha przeliczeniowych i od 11 lutego 2000r. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników w zakresie emerytalno-rentowym oraz wypadkowym, chorobowym i macierzyńskim. Stwierdził, że fakt pozostawania rolnikiem wyklucza daną osobę z kręgu osób, które mogą otrzymać świadczenie pielęgnacyjne. Wskazał, że stanowisko takie zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 marca 2011r., sygn. akt I OSK 1987/10.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie T. B. wniosła o uchylenie powyższej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji organu I instancji w związku z naruszeniem art. 17 ust. 1 i ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, poprzez błędną ich wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Skarżąca wskazała, że decyzją z dnia "[...]" organ I instancji odmówił jej wnioskowanego świadczenia ze względu na posiadanie przez nią gospodarstwa rolnego oraz z powodu pozostawania jej męża w związku małżeńskim. Rozstrzygnięcie to zostało następnie uchylone przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia "[...]", przekazującą sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Kolegium zgodziło się wówczas, że fakt posiadania i prowadzenia gospodarstwa rolnego nie wyklucza rolnika z prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, o ile posiadane przez niego gospodarstwo, rodzaj upraw, pozwalałyby mu na podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, a pracy takiej nie podejmuje z powodu konieczności opieki nad osobą niepełnosprawną. Skarżąca zaznaczyła, że stanowisko takie jest prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zarzuciła, że po ponownym rozpatrzeniu sprawy organ I instancji podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie decyzją z dnia "[...]". Podniosła, że okoliczność pozostawania w związku małżeńskim z L. B. nie jest przesłanką wykluczającą ją z kręgu osób mogących ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne. W ocenie skarżącej również fakt posiadania przez nią gospodarstwa rolnego nie może skutkować odmową. Podniosła w tym zakresie argumenty powoływane przed organami wskazując, że przedmiotowe gospodarstwo rolne nabyła w drodze darowizny od brata. Położone jest ono w innej gminie, w odległości około 40 km od miejsca zamieszkania. Wyjaśniła, że wszelkie prace w gospodarstwie do czasu zachorowania męża wykonywali wspólnie. Obecnie z uwagi na chorobę męża nie jest w stanie sama podołać obowiązkom związanym z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Dlatego zaprzestali całkowicie produkcji rolnej, ziemia jest nieuprawiana i tym samym nie przynosi żadnych dochodów. W ocenie skarżącej wnioskowane świadczenie powinno jej zostać przyznane, z uwagi na uprzednio zajęte przez organ II instancji stanowisko, mające oparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych.