Sprawa ze skargi na postanowienie Rektora Uniwersytetu w przedmiocie skreślenia z listy studentów kierunku [...]
Sentencja

Dnia 3 marca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Protokolant Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2010 roku sprawy ze skargi P. B. na postanowienie Rektora Uniwersytetu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy studentów kierunku [...] - zawieszenia postępowania I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie organu I instancji; II. zasądza od Rektora Uniwersytetu na rzecz skarżącego [...] kwotę 340 zł (słownie: trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/4

Postanowieniem z dnia "[...]", znak "[...]" Dziekan "[...]" Uniwersytetu "[...]", zwanego dalej Uniwersytetem, z powołaniem się na art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym, zawiesił wszczęte z urzędu postępowanie w sprawie wydania decyzji w przedmiocie skreślenia P. B. z listy studentów na kierunku "[...]". W uzasadnieniu orzeczenia organ wskazał, że w dniu "[...]" wydał decyzję o skreśleniu P. B. z listy studentów

"[...]" studiów stacjonarnych kierunek "[...]", którą - wskutek odwołania studenta - następnie uchylił w trybie autokontroli decyzją z dnia "[...]". P. B. domagał się jednak jej uchylenia i orzeczenia o odmowie skreślenia z listy studentów. Po rozpatrzeniu odwołania Rektor Uniwersytetu utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Na decyzję organu odwoławczego z dnia "[...]" P. B. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, który to wyrokiem z dnia "[...]" uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji, a także decyzję Dziekana "[...]" z dnia "[...]". Ponadto organ w uzasadnieniu podał, że jednocześnie w dniu "[...]" została wydana nowa decyzja w sprawie skreślenia P. B. z listy studentów w oparciu o inne niż poprzednio podstawy faktyczne i prawne. Dziekan wywiódł, iż skutek jednej i drugiej decyzji prowadzi do skreślenia studenta z listy studentów. Organ stwierdził, iż druga decyzja nie jest decyzją ostateczną i dlatego zachodzi potrzeba zawieszenia postępowania w sprawie wszczętej z urzędu w "[...]" do czasu zakończenia postępowania w sprawie wszczętej z urzędu w dniu "[...]". Pomimo bowiem tego, że oba te postępowania są odmienne i oparte na innych przesłankach faktycznych, to sentencja decyzji kończącej każde z tych postępowań w swoich skutkach będzie taka sama.

P. B. wniósł zażalenie na postanowienie organu I instancji, domagając się jego uchylenia. Podniósł, iż nie zgadza się na zawieszenie postępowania w sprawie wszczętej z urzędu w "[...]", gdyż skutek jednej i drugiej decyzji nie doprowadzi do jego skreślenia, gdyż on nie chce być skreślonym.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]", znak: "[...]" Rektor Uniwersytetu "[...]" utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

W motywach rozstrzygnięcia Rektor Uniwersytetu przytoczył stan faktyczny przedstawiony przez Dziekana oraz wskazał, że organ I instancji zawiesił na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. postępowanie w przedmiotowej sprawie aż do rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie skargi na decyzję z dnia "[...]". Organ potwierdził, iż powyższe stanowi zagadnienie wstępne, o którym mowa w powołanym przepisie podkreślając, że w niniejszej sprawie zakończenie przedmiotowego postępowania jest ściśle uzależnione od sposobu zakończenia postępowania wszczętego w dniu "[...]".

W skardze na to postanowienie P. B. wniósł o jego uchylenie a także o uchylenie postanowienia organu I instancji, jako podjętych z naruszeniem art. art.7, 8, 11, 12, 97 § 1 pkt 4 i 107 § 3 K.p.a. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu skarżący podał, iż nie prawdą jest twierdzenie organu II instancji, że decyzja z dnia "[...]" została zaskarżona do sądu administracyjnego. Skarga taka nie została wniesiona, gdyż rozstrzygnięcie to nie jest jeszcze ostateczne. Zauważył, że treść postanowienia organu I instancji wskazuje, że prawdziwą przyczyną zawieszenia postępowania było "oczekiwanie do czasu zakończenia postępowania w sprawie wszczętej z urzędu "[...]"". Skarżący podniósł, iż podany powód nie stanowi zagadnienia wstępnego w sprawie; zagadnienia takiego w sprawie nie rozstrzyga też inny lecz ten sam organ. Stwierdził, iż to Rektor winien zakończyć postępowanie wszczęte w dniu "[...]". Zarzucił, że uzasadnienia obu postanowień są niezrozumiałe i wewnętrznie sprzeczne, nie widomo bowiem co właściwie jest "zagadnieniem wstępnym", na które powołują się organy. Wskazał, że to sam organ wszczyna kolejne postępowania, mimo kategorycznego sprzeciwu strony, a następnie organ ten zaczyna gubić się w tychże postępowaniach i bezzasadnie próbuje zawiesić jedno z nich i żeby jeszcze bardziej skomplikować stan rzeczy, to zawiesza nie to, na które strona ewentualnie by się godziła, choć - w ocenie skarżącego - drugie postępowanie w ogóle nie powinno było się toczyć i winno zostać umorzone. Skarżący podkreślił, że organ nie tylko nie wykazał istnienia zagadnienia wstępnego, ale przede wszystkim nie wykazał istnienia zależności między uprzednim rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego a "rozpatrzeniem" sprawy i wydaniem decyzji. Zdaniem strony nie występuje, a co najmniej nie została wykazana żadna przeszkoda prawna do "rozpatrzenia" sprawy i wydania decyzji w ogóle.

Strona 1/4