Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi W.P na decyzję Dyrektora Służby Więziennej z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie zwrotu różnic w opłatach czynszowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Aresztu Śledczego w S. cofnął W. P. uprawnienie do wypłaty zwrotu różnicy w opłatach czynszowych przyznane decyzją z dnia "[...]", zmienioną następnie decyzją z dnia "[...]". W uzasadnieniu wskazano, iż na podstawie art. 162 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego decyzja z dnia "[...]" stała się bezprzedmiotowa. Uregulowania prawne dotyczące wysokości czynszu najmu lokali mieszkalnych Służby Więziennej, opłat dodatkowych oraz zasad zwrotu różnicy w opłatach czynszowych straciły bowiem z dniem 13 sierpnia 2010r. moc prawną. Należało zatem stwierdzić wygaśnięcie przedmiotowej decyzji.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył W. P., żądając jej uchylenia. Zaskarżonej decyzji odwołujący zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996r. o Służbie Więziennej oraz przepisów dotyczących mieszkań funkcjonariuszy, a także naruszenie przepisów rozporządzenia z dnia 21 czerwca 2002r. w sprawie wysokości czynszu najmu lokali mieszkalnych Służby Więziennej, opłat dodatkowych oraz zasad zwrotu różnicy w opłatach czynszowych. Ponadto odwołujący podniósł zarzut naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, tj. art. 162 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez niewłaściwe jego zastosowanie. Podał, iż wydana decyzja jest sprzeczna z prawem, bowiem nie wskazano podstawy prawnej utraty mocy obowiązującej dotychczasowych przepisów w zakresie zasad zwrotu różnic czynszowych, jak również nie podano podstawy prawnej cofnięcia przedmiotowego uprawnienia. Nie ma bowiem żadnego aktu prawnego, który wskazywałby na konieczność cofnięcia tego uprawnienia. Obowiązująca od dnia 13 sierpnia 2010r. ustawa o Służbie Więziennej również nie nakazuje stwierdzenia wygaśnięcia przedmiotowej decyzji, podobnie jak przepisy przejściowe. Nie leży to także w interesie społecznym, ani tym bardziej w interesie strony. Należy zatem uznać, iż brak było podstaw do wydania zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w O. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wskazano, iż przedmiotową problematykę regulowało rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 czerwca 2002r. w sprawie wysokości czynszu najmu lokali mieszkalnych Służby Więziennej, opłat dodatkowych oraz zasad zwrotu różnicy w opłatach czynszowych. Zasady obliczania wysokości zwrotu różnicy w opłatach czynszowych zawierał przepis § 3 ust. 2 wskazanego rozporządzenia, który został uchylony z dniem 1 stycznia 2007r. rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 grudnia 2006r. Dla powyższego aktu prawnego delegację stanowił zapis art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996r. o Służbie Więziennej. W związku z wejściem w życie z dniem 13 sierpnia 2010r. nowej ustawy o Służbie Więziennej wskazane wyżej akty prawne straciły moc prawną z dniem 12 sierpnia 2010r. Aktualnie obowiązująca ustawa o Służbie Więziennej w rozdziale 18 szczegółowo określa przysługujące funkcjonariuszom prawo do lokalu mieszkalnego, a także sposoby realizacji tego prawa. Przepisy te uniemożliwiają przyznanie odwołującemu uprawnienia do zwrotu różnicy w opłatach czynszowych, a tym samym kontynuowanie jej wypłaty.