Dnia 23 stycznia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 stycznia 2020 roku sprawy ze skargi Stowarzyszenia A na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie opłaty za usługi wodne oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z "[...]" r. Dyrektor Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej jako: "organ"), po rozpatrzeniu reklamacji Polskiego Związku Działkowców stowarzyszenie ogrodowe Rodzinnego Ogrodu Działkowego "[...]" (dalej jako: "skarżący") od informacji kwartalnej z 10 października 2019 r., określił opłatę zmienną w tej samej wysokości 8.941,00 zł za pobór wód podziemnych za okres III kwartału 2019 r.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że nie uznał reklamacji, gdyż pobór wód podziemnych w celu jej wykorzystania dla ogródków działkowych nie stanowi poboru wód do celów rolniczych. Zgodnie z art. 3 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych z dnia 13 grudnia 2013 r. (Dz. U. z 2017 r. poz. 2176, dalej jako: "u.r.o.d."), rodzinne ogrody działkowe są urządzeniami użyteczności publicznej, których podstawowymi celami są: zaspokajanie wypoczynkowych i rekreacyjnych potrzeb społeczeństwa, pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej, integracja wielopokoleniowej rodziny, wychowywanie dzieci w zdrowych warunkach oraz zachowanie zdrowia i aktywności emerytów i rencistów, czy też ochrona środowiska i przyrody, poprzez zapewnienie im powszechnego dostępu do działek dających możliwość prowadzenia upraw ogrodniczych na własne potrzeby. Wskazał, że pobór wód podziemnych do celów rolniczych lub leśnych na potrzeby nawadniania gruntów i upraw ma miejsce w przypadku, gdy stronę stanowi podmiot prowadzący działalność rolniczą bądź właściciel lasu. Działalność ogrodów działkowych na gruntach rolnych nie świadczy o rolniczym wykorzystaniu tych gruntów. Podniósł, że opłaty zmienne za poszczególne kwartały naliczane są na podstawie oświadczeń podmiotu zobowiązanego do ponoszenia opłat za usługi wodne. Naliczenie opłaty zmiennej za III kwartał 2019 r. nastąpiło zgodnie ze złożonym oświadczeniem skarżącego. Wysokość opłaty ustalono na podstawie art. 272 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2268, dalej jako: "P.w.") oraz § 5 ust. 1 pkt 36 lit. a i § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2502, dalej jako: "rozporządzenie"). Opłata za pobór wód podziemnych została określona jako iloczyn: jednostkowej stawki opłaty zmiennej do innych celów niż wymienione w lit. 1-35, określonych w Polskiej Klasyfikacji Działalności: 94.99.Z - Działalność pozostałych organizacji członkowskich, gdzie indziej nie skalsyfikowana (0,115 zł za 1 m3), współczynnika różnicującego (2) i ilości pobranych wód podziemnych (38.875 m3).
Skarżący zaskarżył powyższą decyzję w całości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Zarzucił organowi naruszenie:
1. przepisów postępowania, w szczególności art. 6, art. 7, art. 7a § 1, art. 77, art. 80 i art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, polegające na niewyjaśnieniu w sposób należyty istotnych dla sprawy okoliczności i w konsekwencji, zaniechanie ustalenia, że skarżący dokonuje poboru wód dla celów rolniczych na potrzeby nawadniania gruntów i upraw, a przez to przyjęcie, że w celu ustalenia opłaty zmiennej stawki zasadne jest zastosowanie art. 274 pkt 2 lit. zj) P.w., zamiast ustalenia opłaty w całości przy zastosowaniu art. 274 pkt 3 lit. c) P.w., względnie w części, a w pozostałym zakresie w oparciu o art. 274 pkt 3 lit. b P.w.;