Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora Protokolant Ewa Rychcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia "[...]" roku nr "[...]" w przedmiocie ustalenia stawki procentowej jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę.
Rada Gminy w dniu "[...]" roku podjęła uchwałę nr "[...]" w sprawie ustalenia stawki procentowej jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości objętych decyzją o warunkach zabudowy oraz decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, w której ustaliła stawkę procentową jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości przedmiotowych nieruchomości spowodowanego zmianą ich funkcji w wysokości 15% w przypadku ich zbycia przed upływem 5 lat od chwili obowiązywania tej zmiany.
Na powyższą uchwałę Wojewoda wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie domagając się stwierdzenia jej nieważności. W uzasadnieniu organ podniósł, że przedmiotowa uchwała została podjęta bez podstawy prawnej i w związku z tym jest sprzeczna z prawem. Zgodnie z przepisami Ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wójt, burmistrz albo prezydent miasta jest upoważniony do pobierania jednorazowej, określonej w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości opłaty, która nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości. Na podstawie art. 36 cyt. ustawy jednorazowa opłata jest pobierana w sytuacji, gdy w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość. W przypadku, gdy nie ma planu miejscowego dla danego obszaru i zostaje wydana decyzja o warunkach zabudowy bądź decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, które wywołują skutki określone w art. 36 cyt. ustawy, to przepisy art. 58 ust. 2 oraz
63 ust. 3 cyt. ustawy upoważniają do odpowiedniego stosowania art. 36 oraz art. 37 cyt. ustawy.
Zdaniem Wojewody z powyższych przepisów nie można wyprowadzać uprawnienia rady gminy do określenia w odrębnej uchwale stawki procentowej jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. W tej sytuacji nie można było zastosować art. 18 ust. 2 pkt 8 Ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, który do wyłącznej właściwości rady gminy zastrzega podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej oddalenie. W uzasadnieniu podniesiono, że zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 12 Ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w planie miejscowym określa się obowiązkowo stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę, o której mowa w art. 36 ust. 4 cyt. ustawy (renta planistyczna). Organem uprawnionym do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest rada gminy. Zatem należy stwierdzić, że to rada gminy jest uprawniona do ustalenia stawki procentowej opłaty stosowanej przez organ wykonawczy (wójta, burmistrza, prezydenta miasta) w trakcie wydawania decyzji. W art. 58 i 63 cyt. ustawy określono, że jeżeli indywidualna decyzja określająca warunki zabudowy wywołuje skutki, o których mowa w art. 36 cyt. ustawy, przepisy art. 36 oraz art. 37 cyt. ustawy stosuje się odpowiednio.