Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w przedmiocie opracowania i zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] dla obszaru wsi [...] grunty do zalesienia i wprowadzenia zakazu zabudowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Anna Ostrowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 31 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi M. M. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie opracowania i zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] dla obszaru wsi [...] grunty do zalesienia i wprowadzenia zakazu zabudowy 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki skarżącego nr ewid. [...] położonej w miejscowości [...]; 2. zasądza od Rady Miejskiej w [...] na rzecz M. M. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/8

Uchwałą Nr [...] z dnia [...] r. Inne opracowała i zmieniła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy O. L. dla obszaru we wsi J. - grunty do zalesienia i wprowadzenia zakazu zabudowy.

Na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia [...] r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), po wcześniejszym wezwaniu Rady do usunięcia naruszenia prawa, skargę na powyższą uchwałę wniósł M. M. domagając się stwierdzenia jej nieważności w całości. Zdaniem skarżącego uchwala jest niezgodna z prawem i narusza jego interes prawny. Wyjaśnił, że jest właścicielem działki nr [...] - położonej w miejscowości J., oznaczonej w skarżonym planie miejscowym symbolami ..R" oraz "ZL" . W jego ocenie uchwala narusza:

1. art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r. poz. 778 z póżn. zm.) w związku z § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia [...] r. w spawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164 poz. 1587) poprzez brak wyznaczenia linii rozgraniczających tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. W przedmiotowym planie miejscowym w treści uchwały - przepis § 3 ust. 1 tiret drugie określa się linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach i różnych zasadach zagospodarowania (gdzie następuje naruszenie przepisu § 146 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. z 2016 r., poz. 283) - poprzez brak zdefiniowania pojęcia "funkcji terenu") natomiast na rysunku planu miejscowego określa się linie rozgraniczające tereny o różnym sposobie zagospodarowania. Przedmiotowo są to dwa różne pojęcia - co uniemożliwia jednoznaczne powiązanie tekstu planu miejscowego z rysunkiem planu miejscowego, co wpływa na jego prawo do gospodarowania gruntem.

2. art. 20 ust. 1 "ustawy planistycznej" w zakresie w jakim uchybia obowiązkowi określenia sposobów realizacji inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy. Zgodnie z przytoczonym przepisem prawnym stosowne rozstrzygnięcie powinno stanowić załącznik do uchwały. Przepis § 3 ust. 2 przedmiotowego planu miejscowego stanowi, że właściwe rozstrzygnięcie ma być stanowione załącznikiem nr [...] do uchwały. Z zapisów planu miejscowego jednoznacznie wynika, że przedmiotowy plan miejscowy dopuszcza możliwość realizacji infrastruktury technicznej (np. przepis § 9 ust. 1). Tymczasem załącznik nr [...] planu rozstrzyga jedynie o kwestiach finansowych - w żaden sposób nie wskazując sposobu realizacji inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej.

3. art. 7 Konstytucji RP w związku z przepisem art. 15 ust. 2 i 3 "ustawy planistycznej". Z przytoczonych przepisów prawnych należy wyprowadzić wniosek że organy administracji publicznej mogą podejmować tylko takie działania które wprost wynikają z obowiązujących przepisów prawnych. Przywołane przepisy "ustawy planistycznej" określają merytoryczny zakres ustaleń planu miejscowego. Żaden z przepisów prawnych nie upoważnia rady gminy do określania w planie miejscowym "ekologicznego systemu obszarów chronionych".

Strona 1/8