Zgłoszenie budowy w świetle unormowania art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ powinno być dokonane na piśmie. Na taką formę spełnienia tego obowiązku wskazuje sformułowanie o "doręczeniu zgłoszenia" właściwemu organowi. Ewentualne ustane zgłoszenie zamiaru budowy jest więc bezskuteczne.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Małgorzaty i Ireneusza małżonków Sz. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia 10 sierpnia 1999 r. (...) w przedmiocie nakazania rozbiórki garażu samochodowego - oddala skargę.
(...) Wojewódzki inspektor Nadzoru Budowlanego w L. decyzją z dnia 10 sierpnia 1999 r. (...) po rozpatrzeniu odwołania Małgorzaty i Ireneusza małżonków Sz. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T.-L. z dnia 22 czerwca 1999 r. (...) nakazującej odwołującym się dokonanie rozbiórki garażu samochodowego o wymiarach zewnętrznych 2,60 x 4,50 m o konstrukcji stalowej ze ścianami i dachem z blachy trapezowej - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W motywach powyższego rozstrzygnięcia wskazano, że w 1998 r. małżonkowie Sz. usytuowali samowolnie przedmiotowy garaż na nieruchomości położonej przy Al. Sportowej 6A w T.-L. stanowiącej własność wspólnoty mieszkaniowej. Obiekt ten zlokalizowany jest w odległości 11,70 m od budynku mieszkalnego wielorodzinnego i w odległości 4,00 m od ogrodzenia działki.
Blaszany garaż jest obiektem budowlanym tymczasowym /art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, którego budowa wymaga w świetle art. 29 ust. 1 pozwolenia na budowę. Nawet gdyby był to obiekt tymczasowy przewidziany do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie do 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy, to jego realizacja wymagałaby, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego zgłoszenia właściwemu organowi. Realizacja obiektu bez pozwolenia na budowę bądź zgłoszenia, jeśli przepisy wymagają zgłoszenia, obliguje organ nadzoru budowlanego do zastosowania sankcji przewidzianych w art. 48 Prawa budowlanego, tzw. do nakazania jego rozbiórki. Prawidłowo przy tym organ I instancji nie określił w zaskarżonej decyzji terminu rozbiórki, bowiem powyższy przepis nie uprawnia organu nadzoru budowlanego do jego wyznaczenia. Brak terminu rozbiórki w decyzji oznacza, że podlega ona wykonaniu z dniem, w którym stała się ostateczna.
Małgorzata i Ireneusz małżonkowie Sz. wnieśli skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższe rozstrzygnięcie zarzucając mu rażące naruszenie przepisów prawa materialnego i postępowania administracyjnego, a w szczególności:
1/ art. 28, art. 29 ust. 1 pkt 4, art. 30 ust. 1 i ust. 2, art. 48 oraz art. 90 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane,
2/ art. 67 par. 2 pkt 1 i art. 107 Kpa.
Wskazując na powyższe podstawy skarżący domagali się uchylenia zaskarżonych decyzji organów obu instancji i umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego, względnie; uchylenia tych decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
Skarżący podnieśli, że przedmiotowy garaż, tzw. blaszak, nie jest obiektem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, bowiem nie został "pobudowany", lecz "ustawiony" /zgodnie z uzasadnieniami obu zaskarżonych decyzji/. Nie jest to więc obiekt budowlany w rozumieniu cyt. przepisów Prawa budowlanego. W tej sytuacji skarżący twierdzą, że nie nastąpiło "popełnienie samowoli budowlanej", a więc nie popełniono czynu, który mógłby stanowić podstawę do wydania zaskarżonych decyzji i wszelkich wynikających z tego faktu ujemnych skutków prawnych dla skarżących.