1. Adresatem obowiązku określonego w art. 69 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest organ nadzoru budowlanego, a nie właściciel bądź zarządca obiektu budowlanego.
2. Przepis art. 69 ustawy - Prawo budowlane nie stanowi podstawy do wydawania decyzji administracyjnych co do zastosowania środków zabezpieczających.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa Oddział Terenowy w L. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia 20 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie usunięcia niebezpieczeństwa - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia 25 kwietnia 2002 r. (...), (...).
(...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w L. decyzją z dnia 20 czerwca 2002 r. wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa w zw. z art. 80 ust. 2 pkt 2 i art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, po rozpatrzeniu odwołania Dyrektora Oddziału Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa Oddział Terenowy w L. - utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia 25 kwietnia 2002 r. (...) nakazującą Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa Oddział Terenowy w L.: 1/ natychmiastowe podjęcie działań mających na celu usunięcie niebezpieczeństwa ludzi i mienia poprzez wygrodzenie i oznakowanie terenu wokół budynku zniszczonej po pożarze stolarni wchodzącej w skład zespołu dworsko-parkowego /wpisanej do rejestru zabytków pod nr A/701/, usytuowanej na działce nr 2/4 w P. gm. Ł.; 2/ dodatkowe wykonanie podparcia odwarstwionej i odchylonej od pionu ściany szczytowej budynku od strony wschodniej; wygrodzenie i oznakowanie o grożącym niebezpieczeństwie winno być skuteczne i informujące czytelnie o zakazie wstępu osobom postronnym na teren wygrodzony.
Decyzja została opatrzona rygorem natychmiastowej wykonalności.
W motywach decyzji podano, że w wyniku pożaru uległ zniszczeniu na skutek pożaru budynek byłej stolarni, wchodzący w skład zespołu dworsko-parkowego, usytuowany na działce należącej do Zasobów Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.
Pozostałe po pożarze elementy budynku stwarzają zagrożenie bezpieczeństwa.
Powołując się na art. 69 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nakazał Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa wyeliminowanie zagrożenia poprzez wykonanie obowiązków określonych w sentencji.
Organ II instancji rozpatrując odwołanie wniesione przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, która zarzucała, iż przedmiotowy budynek znajduje się w stanie środków trwałych będącego w upadłości Przedsiębiorstwa Usług Remontowo-Budowlanych w L. w stosunku do którego winna być skierowana decyzja - podzielił ustalenia i wnioski organu I instancji i stwierdził, że nie ma obowiązku prowadzenia postępowania w kierunku ustalenia właściciela budynku skoro znany jest właściciel działki na której znajduje się przedmiotowy budynek.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa - Oddział Terenowy w L. wnosiła o stwierdzenie nieważności decyzji obu instancji jako skierowanej do jednostki nie mającej przymiotu strony w tym postępowaniu.
Zdaniem skarżącej organy administracji nie uwzględniły okoliczności, iż Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa nigdy nie przejęła części działki zabudowanej stolarnią, wchodzącej w skład będącego w upadłości Przedsiębiorstwa Usług Budowlano-Remontowych w L.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wnosił o jej oddalenie podtrzymując argumentację zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: