Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie przydziału osobnej kwatery stałej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (spr.), Sędzia NSA Marek Zalewski, Asesor WSA Małgorzata Fita, Protokolant Maria Filipek, po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2004 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie przydziału osobnej kwatery stałej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy z dnia [...], Nr [...], 2. zasądza od Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Rejonowy na rzecz skarżącego [...] złotych tytułem kosztów postępowania .

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżoną decyzją, po rozpatrzeniu odwołania J. W. od decyzji Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przydziału osobnej kwatery stałej w garnizonie R.;

utrzymano w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu tej decyzji podzielono pogląd wyrażony przez organ I instancji odnośnie bezprzedmiotowości postępowania, skoro utraciły moc przepisy, na podstawie których emeryt lub rencista wojskowy mógł złożyć wniosek o przydział kwatery stałej.

Art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 368 ze zm./ uchylił ustawę z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych /Dz.U. z 1992 r. Nr 5, poz. 19 ze zm./, w tym art. 13, w myśl którego emeryci i renciści wojskowi mogli ubiegać się o przydział kwatery w wybranej miejscowości.

Na mocy § 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 października 2000 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu rozkwaterowania osób rozwiedzionych /Dz.U. Nr 92, poz. 1022/ utraciło moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 maja 1996 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. Nr 65, poz. 320/, w tym § 13 ust. 3.

Aktualnie obowiązujące przepisy nie upoważniają organów Agencji do przydziału emerytom i rencistom wojskowym /posiadającym kwatery/ innych kwater, w ramach zamiany w wybranej miejscowości.

W tych okolicznościach postępowanie administracyjne, jako bezprzedmiotowe podlegało umorzeniu na podstawie art. 105 kpa.

Decyzję powyższą zaskarżył do Sądu J. W., wnosząc o jej uchylenie. W uzasadnieniu skargi przedstawił historię ubiegania się o przydzielenie osobnej kwatery stałej w garnizonie R. stwierdzając, że wydana decyzja jest krzywdząca.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej wnosił o jej oddalenie, podtrzymując argumentację przytoczoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz wskazaną w niej podstawą prawną zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 105 § 1 kpa organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe.

Z ugruntowanego orzecznictwa wynika, że nawet w wypadku uznania, iż żądanie strony jest bezzasadne, ale mieści się ono w granicach istniejącej sprawy, brak przesłanek do umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego /por. m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 16 stycznia 1992 r. sygn. I SA 1289/91 - ONSA 1992 r. Nr 1, poz. 17; z dnia 10 stycznia 1989 r. sygn. SA/Wr 957/88 - ONSA 1989 r. Nr 1, poz. 22; z dnia 29 września 1987 r. sygn. V SA 220/87 - ONSA 1987 r. Nr 2, poz. 67; z dnia 19 września 2001 r. sygn. I SA/Lu 969/00 - niepubl./.

Strona 1/2