Przepis art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./, stanowiący o oddawaniu w użytkowanie wieczyste albo sprzedaży kościelnym osobom prawnym na ich wniosek gruntów przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na inwestycje sakralne i kościelne oraz cmentarze wyznaniowe, nie określa trybu, w jakim to oddanie w użytkowanie wieczyste albo sprzedaż mają być dokonywane, a zatem nie wyłącza stosowania przy tym wprost art. 37 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Rady Miejskiej w K.-D. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody L. z dnia 1 lipca 2002 r. stwierdzające nieważność uchwały (...) Rady Miejskiej w K.-D. z dnia 24 maja 2002 r. przeznaczającej do sprzedaży niezabudowaną nieruchomość stanowiącą własność gminy K.-D. położoną w B. - oddala skargę.
Działając na podstawie art. 81 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ Wojewoda L. rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 1 lipca 2002 r. stwierdził nieważność uchwały (...) Rady Miejskiej w K.-D. z dnia 24 maja 2002 r. przeznaczającej do sprzedaży w trybie bezprzetargowym na rzecz Parafii Rzymsko-Katolickiej w K.-D. niezabudowaną nieruchomość stanowiącą własność gminy K.-D., położoną w B.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzorczy podniósł, że jako prawną podstawę rozstrzygnięcia o bezprzetargowym zbyciu przedmiotowej nieruchomości Rada Miejska w K.-D. powołała art. 68 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./ naruszając przy tym art. 37 powołanej ustawy.
Zasadą wyrażoną w art. 37 jest, że sprzedaż nieruchomości gruntowej stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego, a także oddanie takiej nieruchomości w użytkowanie wieczyste, następuje w drodze przetargu. Wyjątki od tej zasady zostały taksatywnie wymienione w art. 37 ust. 2 pkt 1-8 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W art. 37 ust. 3 ustawodawca upoważnił radę gminy, powiatu i sejmiku - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność jednostki samorządu terytorialnego, do zwolnienia z obowiązku zbycia w drodze przetargu nieruchomości z uwagi na ich przeznaczenie lub z uwagi na podmioty korzystające z tych nieruchomości.
Powyższe przypadki są jedynymi uzasadniającymi bezprzetargowy tryb zbycia nieruchomości. Bezsprzecznie ani fakt przeznaczenia nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego pod budowę kościoła, ani możliwość udzielenia bonifikaty na podstawie art. 68 ust 1 pkt 6 cyt. ustawy, nie upoważnia Rady Miejskiej w K.-D. do zbycia przedmiotowej nieruchomości w trybie bezprzetargowym. Powołany przez Burmistrza K.-D. w piśmie z dnia 25 czerwca 2002 r. (...) argument, iż podstawą prawną przedmiotowej uchwały jest art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./ stanowiący, iż na rzecz kościelnej osoby prawnej można sprzedać grunt komunalny przeznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego na inwestycje sakralne i kościelne jest o tyle nietrafny, że przepis ten nie wprowadza wyjątkowych regulacji pozwalających na ominięcie procedur przetargowych przy zbywaniu nieruchomości.
Szereg ustaw regulujących stosunek państwa do innych kościołów m.in. ustawa z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego /Dz.U. nr 66 poz. 287 ze zm./ w art. 33 ust. 2 zawiera podobne unormowania jak cytowany art. 42 ust. 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP.