Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Witold Falczyński, Protokolant Starszy asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi L. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz uchyla decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz L. S. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
L. S. pismem z dnia 18 stycznia 2012 r., zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej o skierowanie jej do Domu Pomocy Społecznej w S. Wyjaśniła, że od 20 roku życia przebywa na rencie i stan jej zdrowia uniemożliwia samodzielne funkcjonowanie. Obecnie leczy się psychiatrycznie i zdiagnozowano u niej guza tarczycy, jednak ze względu na zły stan zdrowia nie moze być operowana. Zwróciła uwagę, że nie jest w stanie podejmować samodzielnie decyzji dotyczących najprostszych czynności życia codziennego jak przyjmowanie leków, robienie zakupów czy sporządzanie posiłków. Podniosła, że po zajęciu renty miesięcznie na życie pozostaje jej kwota 360 złotych. Zwracając się o umieszcznie w DPS w S. podkreśliła, że jest Świadkiem Jehowy, a podopiecznymi tego domu pomocy społecznej jak i jego pracownikami są takze w znacznej części Świadkowie Jehowy. Z tego powodu tylko ten Dom Pomocy Społecznej jest w stanie zapewnić jej nie tylko opiekę o wysokim standardzie, ale i odpowiednią opiekę duchową. Zaznaczyla, że przebywanie wśród współwyznawców będzie miało znaczenie dla jej zdrowia psychicznego.
Rozpatrując powyższy wniosek Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej decyzją z dniu [...] skierował wnioskodawczynię do Domu Pomocy Społecznej im. bł. J. P. II w K. dla osób starszych i przewlekle somatycznie chorych, typu stacjonarnego i ustalił odpłatność za pobyt w tej placówce.
Od powyższej decyzji L. S. wniosła odwołanie. W jego uzasadnieniu podkreśliła, że na mocy art. 2 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancji wolności sumienia i wyznania (Dz.U. z 1989 r.Nr 29, poz. 155 ze zm.) oraz § 5 i § 6 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 19 października 2005 r. w sprawie domów pomocy społecznej, ma prawo być umieszczona w takim domu pomocy społecznej, który umożliwi jej pełną swobodę praktyk religijnych. Pełnię takiej swobody gwarantuje je właśnie DPS w S. Prócz tego koszt pobytu w nim jest na podobnym poziomie jak w DPS im. bł. J. P. II w K. Z tych powodów ponownie wniosła o umieszczenie w DPS w S.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania decyzją z dnia 15 maja 2012 r. uchyliło decyzję Kierownika OPS i przekazało mu sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy i przeprowadzeniu uzupełniającego postępowania wyjaśniającego, Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej decyzją z dnia [...], odmówił skierowania L. S. do DPS w S. Uzasadniając rozstrzygnięcie podniósł, że zobowiązany jest do kierowania osób do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego najbliżej ich miejsca zamieszkania, przy czym typ domu pomocy społecznej określa się biorąc pod uwagę zakres i rodzaj schorzeń oraz okres oczekiwania na miejsce. Typując domy pomocy społecznej, do których wnioskodawczyni mogłaby być skierowana, brano także pod uwagę możliwość wykonywania w nich praktyk religijnych, przy czym DPS w S. zostal wykluczony. Jest on bowiem prowadzony przez podmiot niepubliczny, do ktorego można kierować osoby uprawnione jedynie wówczas, gdy domy pomocy społecznej o zasięgu powiatowym nie posiadają wolnych miejsc. Możliwość wykonywania praktyk religijnych dla Świadkow Jehowy zapeniają natomiast Domy Pomocy Spolecznej w R., K. i L. Ponadto zwrócono uwagę, że DPS w S. nie jest prowadzony przez właściwego terytorialnie wójta lub starostę. Skoro L. S. wnosiła wyłącznie o umieszczenie w DPS w S., a nie jest możliwe skierowanie do tego domu pomocy społecznej, odmowa byla uzasadniona.