Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz Protokolant Starszy referent Marzena Okoń po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi E. H. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia potwierdzającego pracę we własnym gospodarstwie rolnym I. oddala skargę, II. przyznaje adwokat A. S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług.
We wniosku z dnia 11 kwietnia 2017r. E. H. domagał się od Wójta Gminy C. potwierdzenia pracy w gospodarstwie rolnym o powierzchni 0,68 ha położonym w miejscowości K. G. w latach od 30 października 1986r. do dnia 31 grudnia 1992r., celem przedłożenia w KRUS, ZUS i Sądzie Pracy.
Postanowieniem z dnia [...]. Wójt Gminy C. odmówił wydania żądanego zaświadczenia. W uzasadnieniu podano, że w rejestrach wymiarowych łącznego zobowiązania pieniężnego prowadzonego przez organ podane są tylko powierzchnie posiadanych gruntów rolnych w kolejnych latach. Natomiast okresy pracy w gospodarstwie rolnym mogą być udowodnione zeznaniami co najmniej dwóch świadków zamieszkujących w tym czasie na terenie, na którym jest położone gospodarstwo rolne i takie zeznania zostały przedstawione.
Po rozpoznaniu zażalenia wnioskodawcy Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia [...]. postanowienie organu I instancji utrzymało w mocy. Kolegium wyjaśniło, że zgodnie z art. 217 § 1 kpa organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o to zaświadczenie. Zaświadczenie wydaje się, m.in., gdy osoba ubiega się o wydanie zaświadczenia ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego ( art. 217 § 1 pkt.2 kpa ). W takiej sytuacji organ administracji zobowiązany jest wydać zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów, bądź innych danych znajdujących się jego posiadaniu ( art. 216 § 1 kpa ). Kolegium podkreśliło, że wprawdzie przed wydaniem zaświadczenia może przeprowadzić w koniecznym zakresie postępowanie wyjaśniające, jednak nie może ono służyć ustaleniu określonego stanu faktycznego, które nie wynika z danych zgromadzonych przez organ. Spełnia jedynie funkcję pomocniczą przy ustaleniu treści zaświadczenia i ogranicza się tylko do takiego postępowania, które pozwoli na urzędowe potwierdzenie znanych faktów lub stanu prawnego. Zaświadczenie potwierdza jedynie okresowy stan faktyczny lub prawny i stanowi czynność faktyczną, akt wiedzy, który może wywoływać określone skutki prawne. Jest pochodną istniejących faktów lub stanu prawnego i wraz z ich zmianą staje się nieaktualne i może być wydane nowe, odpowiadające aktualnemu stanowi prawnemu lub aktualnym faktom. W tym przypadku organ zawiadomił stronę, że nie posiada dokumentów potwierdzających istnienie żądanego stanu faktycznego. Nie mógł zatem wydać żądanego zaświadczenia. Kolegium zaznaczyło, że zaświadczenie nie mogło zostać wydane na podstawie dokumentów złożonych przez stronę w toku postępowania odwoławczego. Określenie bowiem danych znajdujących się w posiadaniu organu nie może obejmować danych, dostarczonych przez osobę ubiegającą się o wydanie zaświadczenia. Według organu odwoławczego o wydaniu zaświadczenia nie mogą decydować także przepisy ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy ( Dz. U z 1990r. Nr 54, poz. 310 ). Art. 3 ust. 2 ustawy stanowi wprawdzie, że na wniosek zainteresowanej osoby właściwy organ gminy jest zobowiązany stwierdzić zgodnie z art. 1 okres jej pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym, wydając stosowne zaświadczenie do przedłożenia w zakładzie pracy, ust. 2 tego przepisu zastrzega jednak, że w przypadku braku dokumentacji, potwierdzającej istnienie stany faktycznego, którego zaświadczenia wymaga strona, organ jest zobowiązany ją o tym powiadomić. Art. 3 ust.3 ustawy stanowi natomiast, że w przypadku braku posiadania przez organ odpowiednich dokumentów potwierdzających pracę w indywidualnym gospodarstwie rolnym dopuszcza udowodnienie tej okoliczności zeznaniami co najmniej dwóch świadków zamieszkujących w tym czasie na terenie, na którym położone jest to gospodarstwo rolne. W tym przypadku organ nie wydaje jednak zaświadczenia, ale ustalenie pracy w gospodarstwie rolnym należy organu, do kompetencji którego należy orzeczenie o uprawnieniach związanych ze stażem pracy. Z tego też względu przestawione w toku postępowania protokoły z zeznań świadków poświadczających, że odwołujący się pracował we własnym gospodarstwie rolnym w latach 30 październik 1986 - 31 grudzień 1992 nie mogą przesądzać o wydaniu żądanego zaświadczenia.