Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Krystyna Sidor, Protokolant Asystent sędziego Marcin Małek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych oddala skargę.
Decyzją z dnia 3 września 2008 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 18 lipca 2008 r., Nr [...], wydaną z upoważnienia Wójta Gminy, odmawiającą przyznania T. W. pomocy w postaci usług opiekuńczych.
W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że T. W. w dniu 2 stycznia 2008 r. złożyła wniosek o przyznanie usług opiekuńczych w celu pomocy przy paleniu w piecu c.o. Kolegium decyzją z dnia 10 marca 2008 r., Nr [...], uchyliło w całości decyzję organu pierwszej instancji z dnia 28 stycznia 2008 r., Nr [...], o odmowie przyznania skarżącej usług opiekuńczych i przekazało sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, iż ponownie rozpoznając sprawę organ winien odnieść się precyzyjnie do zarzutów skarżącej oraz rozważyć, czy spełnia ona przesłanki przyznania usług opiekuńczych z art. 50 ust. 2 ustawy. W przypadku, gdy organ dojdzie do przekonania, że skarżąca wymaga pomocy, to możliwość przyznania usług opiekuńczych może być rozważana jedynie po wykluczeniu możliwości świadczenia tej pomocy przez zamieszkujących w tym samym mieszkaniu syna i męża. Skoro skarżąca zatrudniła osobę do palenia w piecu c.o., a organ przyznał pomoc, dofinansowując koszt tej pomocy, to ten fakt jest nie bez znaczenia w tej sprawie. Zdaniem Kolegium, organ pierwszej instancji nie dokonał analizy posiadanej dokumentacji lekarskiej, a korespondencja ze stroną w celu udokumentowania przez nią aktualnego stanu zdrowia nie była prowadzona. Ponadto Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej winien wyjaśnić rozbieżności między ustaleniami wywiadu środowiskowego z dnia 2 stycznia 2008 r. a informacjami zawartymi w piśmie uzupełniającym odwołanie.
Powyższa decyzja Kolegium została zaskarżona przez T. W. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, który prawomocnym wyrokiem z dnia 11 września 2008 r., sygn. akt II SA/Lu 305/08, oddalił skargę w tej sprawie.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy organ pierwszej instancji decyzją z dnia 28 kwietnia 2008 r., Nr [...], odmówił przyznania skarżącej usług opiekuńczych. Decyzją z dnia 12 czerwca 2008 r., Nr [...], Kolegium uchyliło powyższą decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji. Organ odwoławczy stwierdził, iż nie zostały zrealizowane wytyczne, co do dalszego postępowania zawarte w decyzji Kolegium z dnia 10 marca 2008 r., a uzasadnienie decyzji Kierownika OPS z dnia 28 kwietnia 2008 r. opisuje jedynie stan faktyczny sprawy, nie zawierając motywów podjętego rozstrzygnięcia. Również akta sprawy są niekompletne, gdyż nie zawierają większości materiałów zgromadzonych w postępowaniu przed wydaniem decyzji Kolegium z dnia 10 marca 2008 r.
Organ pierwszej instancji decyzją z dnia 18 lipca 2008 r., nr [...], odmówił przyznania T. W. pomocy w formie usług opiekuńczych. Organ ten stwierdził bowiem, iż stan zdrowia strony nie uzasadnia konieczności przyznania tego rodzaju pomocy, a kwestia palenia w piecu c.o. została rozwiązana decyzją organu pierwszej instancji z dnia 12 grudnia 2007 r., Nr [...], którą przyznano stronie specjalny zasiłek okresowy w kwocie 100 zł miesięcznie z przeznaczeniem na dofinansowanie do zatrudnienia pomocy domowej przy paleniu w piecu. Dodatkowo organ wskazał, że podstawą odmowy przyznania wnioskowanej pomocy nie był brak współdziałania strony w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej.