Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Kierek, Sędziowie Asesor WSA Wiesława Achrymowicz, Asesor WSA Wojciech Kręcisz ( spr.), Protokolant asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2004r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., Nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę.
II SA/Lu 669/04
U z a s a d n i e n i e
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] września 2004 r. nr [...] wydaną na podstawie przepisu art. 7 pkt. 4 i 6, art. 8 ust. 1 i 3 i art. 31 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64 poz. 593 z 2004 r.) oraz art. 138 § 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego po rozpatrzeniu odwołania Z.S. od decyzji z dnia [...] lipca 2004 r. wydanej przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej nr [...] odmawiającej przyznania pomocy w formie zasiłku okresowego, utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż w toku prowadzonego postępowania administracyjnego Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej decyzją z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...], wydaną z upoważnienia Wójta Gminy odmówił Z.S. przyznania pomocy społecznej w formie zasiłku okresowego. W uzasadnieniu decyzji, organ I instancji wskazał, iż rodzina wnioskodawcy nie spełnia ustawowego kryterium dochodowego, a ponadto, że ograniczone możliwości ośrodka nie pozwalają na pozytywne załatwienie wniosku.
Od decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej odwołał się Z.S. podnosząc, iż decyzja organu I instancji jest dla niego niesprawiedliwa. W swoim odwołaniu podnosił on, iż posiada na utrzymaniu bezrobotną żonę i trójkę dzieci, a jego możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb rodziny są niewspółmierne w stosunku do dochodów, jakie osiąga rodzina. Jak wywodził w tym kontekście, oczekiwał, iż pomoc, o którą zabiegał zostanie mu przyznana, a środki z niej uzyskane zamierzał wydatkować na zakup podręczników, przyborów szkolnych odzieży i obuwia dla dzieci. Ponadto w swoim odwołaniu Z. S. podnosił, iż kłopoty finansowe jego rodziny i jej generalnie zła kondycja finansowa związane są również z rozpoczęta i nie zakończoną inwestycją budowy domu oraz z kłopotami zdrowotnymi.
Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze odnosząc się do zarzutów formułowanych przez wnioskodawcę nie znalazło podstaw ku temu, aby uchylić decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej. W tym względzie skład orzekający Samorządowego Kolegium Odwoławczego podniósł, iż w toku toczącego się postępowania administracyjnego nie doszło do naruszenia przepisów postępowania. Jak wskazano, w dniu [...] czerwca 2004 r. pracownik socjalny ośrodka pomocy społecznej przeprowadził aktualizację wywiadu środowiskowego stwierdzając w jego rezultacie, iż pięcioosobowa rodzina wnioskodawcy osiąga dochód w wysokości 1.651,67 zł miesięcznie i jakkolwiek nieznacznie, to jednak przekracza kryterium dochodowe określone przepisami ustawy. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej kryterium dochodowe dla pięcioosobowej rodziny wynosi 1.580 złotych. W związku z tym okoliczność ta, to jest przekroczenie ustawowego kryterium, uniemożliwiała uwzględnienie wniosku Z.S., albowiem jak również podkreślono, zgodnie z przepisem art. 38 ust. 1 pkt. 2 ustawy podstawowym warunkiem przyznania pomocy społecznej w formie zasiłku okresowego jest nie przekroczenie kryterium dochodowego określonego w art. 8 ust. 1. Wskazano przy tym, uzasadniając stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji, iż przepisy ustawy o pomocy społecznej mają charakter bezwzględnie obowiązujący, co nie daje żadnych podstaw do odstępowania od zasad z niej wynikających. Ponadto, w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano również, iż organ I instancji szczegółowo analizował sytuację rodziny wnioskodawcy i konfrontował ją z możliwościami finansowymi gminy. Jak wskazano rodzina wnioskodawcy korzysta z pomocy społecznej nieprzerwanie od 1994 r. i pomoc ta udzielana jest tej rodzinie w różnych formach, a dotychczasowe wnioski Z.S. rozpatrywane były pozytywnie. W tym względzie SKO podzieliło również pogląd i ocenę organu I instancji, a mianowicie, iż pomoc społeczna nie może stanowić stałego źródła utrzymania rodziny. Niezależnie od powyższego, w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, podniesiono także, iż organ I instancji podnosząc okoliczność w postaci ograniczonych możliwości finansowych udokumentował ją, a także, że odwołał się do obowiązujących go zasad mających racjonalizować udzielaną pomoc społeczną. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podniesiono również, iż fakt nieuwzględnienia przedmiotowego wniosku Z.S., nie dość, że nie pozbawia go prawa do starania się o inne formy pomocy, to również nie pozbawia go prawa do ponownego występowania z wnioskiem o przyznanie pomocy w formie zasiłku okresowego, jak również uzyskania tego rodzaju pomocy, o ile spełni on oczywiście wskazane w ustawie warunki do jej uzyskania.