Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca) Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Protokolant Referent Natalia Kopiś po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2020 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy T. L. z [...] r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Z. W. 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z [...] r. nr [...] ,Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania Z. W., utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Wójta Gminy T. L. przez Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych i Funduszu Alimentacyjnego z 23 lipca 2019 r., znak: [...] o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wnioskowanego w związku z opieką nad S. W..
Organ I instancji, po rozpatrzeniu wniosku Z. W. orzekł o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad ojcem. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b, art. 20 ust. 3 i art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm., dalej jako: "u.ś.r.").
W odwołaniu od tej decyzji skarżący zarzucił :
- błędną wykładnię art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. "b" u.ś.r. polegającą na pominięciu celów ustawy i przyjęciu, że okoliczność pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, a w konsekwencji błędne uznanie, że fakt uzyskania i pobierania przez skarżącego specjalnego zasiłku opiekuńczego ma przesądzające znaczenie dla oceny zasadności wniosku o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego;
- naruszenie prawa materialnego tj. art. 27 ust. 5 u.ś.r. poprzez przyjęcie, że w sytuacji skarżącego nastąpił zbieg prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku dla opiekuna, co z kolei uniemożliwiło skarżącemu dokonanie wyboru jednego ze świadczeń i przesądziło o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na pobieranie specjalnego zasiłku opiekuńczego;
- naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 7 i art. 77 § 1 w zw. z art. 80 k.p.a. poprzez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, przyjmując iż sam fakt pobierania specjalnego zasiłku opiekuńczego skutkuje brakiem prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i zwalania organy rozstrzygające w sprawie z podejmowania działań zmierzających do wszechstronnego wyjaśnienia sprawy pozwalającego na wydanie rozstrzygnięcia z uwzględnieniem słusznego interesu strony;
- naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 8 i 9 k.p.a. przez niewypełnienie obowiązku pouczenia skarżącego o treści art. 27 ust. 5 u.ś.r. i możliwości dokonania wyboru korzystniejszego świadczenia.
W związku z powyższym pełnomocnik skarżącego wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, a także rozstrzygnięcie sprawy co do istoty poprzez ustalenie Z. W. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad ojcem S. W..
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu odwołania utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W motywach rozstrzygnięcia organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania, przytoczył treść art. 17 ust. 1 i ust. 5 u.ś.r. Wskazał, że skarżący ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego.