Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 października 2012 r. sprawy ze skargi Spółki "[...]" w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia świadczeń z tytułu odnoszenia korzyści z urządzeń spółki wodnej oddala skargę.
Starosta decyzją z dnia [...], nr [...] działając na podstawie art. 171 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. nr 239 poz. 2019 ze zm.) odmówił ustalenia świadczenia z tytułu odnoszenia korzyści z urządzeń Spółki Wodno-Ściekowej "J. B.-G." z siedzibą w O. przez A. P. Na podstawie wizji lokalnej przeprowadzonej w terenie w dniu 7 lutego 2012r. organ ustalił, że niezabudowane i niezagospodarowane działki A. P. o nr ewid. 1512 i 1513 nie są podłączone do nowo wybudowanych urządzeń Spółki położonych na działce nr 593 stanowiącej drogę, której właścicielem jest Gmina W. Organ wobec tych ustaleń stwierdził, że jeżeli strona nie korzysta z sieci wybudowanej przez Spółkę, to nie odnosi ona korzyści z działalności Spółki i jej urządzeń. Organ I instancji wyjaśnił, że Spółka niewłaściwie zinterpretowała art. 171 ustawy Prawo wodne uznając, że o wzroście wartości nieruchomości decyduje uzbrojenie terenu przez Spółkę w sieci główne wodociągowe i kanalizacyjne.
W odwołaniu od powyższej decyzji Spółka Wodno-Ściekową "J. B.-G." zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 7 i art. 107 § 3 K.p.a. oraz art. 171 ust. 1 ustawy Prawo wodne. Zdaniem Spółki organ błędnie ustalił i ocenił stan faktyczny sprawy. Działki A. P. przeznaczone są bowiem pod zabudowę mieszkaniową i usługową. Znajdują się w obszarze wybudowanych przez Spółkę głównych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, co daje możliwość korzystania z nich. W uzasadnieniu odwołująca wskazała, że ustawodawca nie definiuje wprost pojęcia korzyści. Pojęcie "odnoszenia korzyści" zostało zdefiniowane w § 1 ust. 4 uchwały nr 4/2011 Walnego Zgromadzenia Delegatów Spółki z dnia 29 kwietnia 2011 roku, zgodnie z którym przez odnoszenie korzyści rozumie się doprowadzenie sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej do granic obszaru posiadanych nieruchomości dające możliwość przyłączenia posesji. Wobec tego - w ocenie Spółki - przez korzyść rozumie się także potencjalny wzrost cen nieruchomości po uzbrojeniu w urządzenia wodociągowe lub kanalizacyjne. Korzyści o jakich mowa w art. 171 ustawy Prawo wodne są podobne do korzyści, o którym mowa przy opłatach adiacenckich. Tych ostatnich przepisów nie można stosować wprost, ale można przyjąć, że wybudowane przez Spółkę z udziałem środków unijnych sieci wodociągowo - kanalizacyjne przysparzają korzyści nieruchomościom znajdującym się na ich obszarze, tak jak ma to miejsce w rozpatrywanej sprawie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...], nr [...] po rozpatrzeniu odwołania ww. Spółki od decyzji Starosty z dnia [...], utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy w uzasadnieniu wskazał, że podziela stanowisko organu I instancji, że wnioskująca Spółka dokonała nadinterpretacji art. 171 ustawy Prawo wodne przyjmując, że już sam fakt doprowadzenia w pobliże nieruchomości zbiorczych sieci wodociągowych lub kanalizacyjnych świadczy o odniesieniu korzyści i uprawnia ją do uzyskania świadczenia.
W ocenie organu odwoławczego przedsiębiorstwo wodno-ściekowe a takim w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków jest Spółka Wodno-Ściekowa prowadząca działalność gospodarczą polegającą na zbiorowym dostarczaniu wody lub odprowadzaniu ścieków dla osób, które nie są członkami Spółki, nie może żądać zwrotu kosztów eksploatacyjnych, kosztów poniesionych lub planowanych wydatków na inwestycje poprzez ustanowienie świadczenia na jej rzecz. Mając na uwadze słuszny interes stron jak także zasadę praworządności - zdaniem Kolegium - niedopuszczalnym jest obciążanie osób niebędących członkami Spółki z jednej strony opłatami za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, jak także świadczeniem na rzecz Spółki z tytułu odnoszenia korzyści z jej urządzeń. Organ odwoławczy wyjaśnił, że przepisy rozdziału 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków w sprawie taryf za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków (tj. art. 20 i nast.) jednoznacznie określają wszystkie koszty składające się na cenę dostarczanej wody lub odprowadzanych ścieków. Koszty te obejmują zarówno poniesione wydatki eksploatacyjne, jak także uwzględniają koszty poniesionych i przyszłych wydatków inwestycyjnych przedsiębiorstwa wodnokanalizacyjnego, jakim jest Spółka. Zatem w ocenie organu odwoławczego w rozpatrywanym stanie faktycznym nie można zastosować art. 171 ustawy Prawo wodne, ponieważ nie może być mowy o odnoszeniu korzyści z urządzeń Spółki, opłata za dostarczanie wody lub odprowadzanie ścieków powinna bowiem rekompensować koszty związane z tą działalnością.