Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca),, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Sekretarz sądowy Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 października 2016 r. sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej wprowadzenia zasad zagospodarowania drzewostanu oddala skargę.
Postanowieniem z dnia 18 marca 2016 r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej także: Kolegium), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 i art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.; dalej: k.p.a.), utrzymało w mocy postanowienie własne z dnia 28 stycznia 2016 r., znak: [...], o odmowie wszczęcia postępowania z wniosku J. M. (dalej także: skarżący) o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] z dnia 30 września 2014 r., znak: [...], w sprawie wprowadzenia zasad zagospodarowania drzewostanu występującego na działce nr [...], określenia zabiegów pielęgnacyjnych na tej działce, zezwolenia na pozyskanie drzew zrębem zupełnym oraz nałożenia innych obowiązków.
Odmawiając wszczęcia postępowania w sprawie, Kolegium stwierdziło, że skarżący nie ma interesu prawnego w żądaniu stwierdzenia nieważności omawianej decyzji. Organ drugiej instancji wyjaśnił, że wnioskiem z dnia 26 listopada 2015 r. skarżący zwrócił się do Kolegium o stwierdzenie nieważności opisanej decyzji Starosty [...] z dnia 30 września 2014 r. jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa lub stwierdzenie, że została ona wydana z naruszeniem prawa. Podniósł, że jest właścicielem działki o nr [...] położonej w obrębie wsi K., w gminie B.. W związku z wydaniem kwestionowanej decyzji, sąsiednie działki zostały nieprawidłowo zagospodarowane - dokonano całkowitego wyrębu lasu w dodatku w sposób nieprawidłowy, a skarżący poniósł szkodę na swojej działce. W ocenie skarżącego, decyzja ta została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, gdyż Starosta podjął tę decyzję na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy o lasach, mimo że przepis ten dotyczy tylko lasów rozdrobnionych o powierzchni do 10 ha, co w tym przypadku nie mało miejsca. Z powyższego, zdaniem Kolegium, wynika, że skarżący ma jedynie interes faktyczny w rozstrzygnięciu sprawy, co nie pozwala na uznanie go za stronę.
W skardze na to postanowienie skarżący wskazał, że posiada interes prawny w żądaniu stwierdzenia nieważności omawianej decyzji, o czym stanowi wprost przepis art. 11 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2015 r. poz. 2100 ze zm.; dalej także: ustawa), który odsyła do przepisów prawa cywilnego w sprawach szkód w lasach, gdyż tej kwestii prawo administracyjne nie reguluje.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga nie jest zasadna.
Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie własne orzekające o odmowie wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] z dnia 30 września 2014 r., znak: [...], w sprawie wprowadzenia zasad zagospodarowania drzewostanu występującego na działce nr [...], określenia zabiegów pielęgnacyjnych na tej działce, zezwolenia na pozyskanie drzew zrębem zupełnym oraz nałożenia innych obowiązków. Kolegium stwierdziło bowiem, że skarżącemu nie przysługuje interes prawny w żądaniu stwierdzenie nieważności opisanej decyzji organu pierwszej instancji, a więc nie może być uznany za stronę postępowania administracyjnego w tej sprawie.