Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Sidor (sprawozdawca),, Asesor WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Referent Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 października 2006 r. sprawy ze skargi H. J. na decyzję Dyrektora . Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie pomocy finansowej na wspieranie gospodarstw niskotowarowych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...]. [...] ; II. zasądza od Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz skarżącego H. J. kwotę 200 ( dwieście ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia maja 2006r., Nr [...] wydaną na podstawie 138§1pkt.1 kpa Dyrektor Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa po rozpoznaniu odwołania H.J. utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia marca 2006r., Nr [...] o umorzeniu postępowania w sprawie pomocy finansowej na wspieranie gospodarstw niskotowarowych.
Organ I instancji umorzył postępowanie wyjaśniając, że H. J. cofnął swój wniosek o przyznanie płatności na wspieranie gospodarstwa niskotowarowego.
W odwołaniu do organu wyższej instancji wnioskodawca domagając się przyznania płatności podniósł, że do wycofania wniosku doszło za sugestią pracownicy Biura, która sprawdzając wniosek wadliwie przeniosła seradelę na nasiona z pozycji strączkowe na pozycję pozostałe uprawy, co wykluczało możliwość przyznania płatności i w konsekwencji doprowadziło to do cofnięcia wniosku.
Organ odwoławczy nie uwzględnił zarzutów odwołania i stwierdzając, że wskutek cofnięcia wniosku postępowanie stało się bezprzedmiotowe, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Skargę do sądu administracyjnego wniósł H. J. domagając się uchylenia decyzji Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Skarżący ponownie podniósł, że cofnął wniosek za sugestią pracownicy Biura na skutek błędnej kwalifikacji seradeli na nasiona.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1§1i2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz.1269) sąd administracyjny sprawuje kontrolę zaskarżonej decyzji w zakresie jej zgodności z prawem.
Skarga jest zasadna, albowiem zaskarżona decyzja, jak również poprzedzająca ją decyzja organu I instancji zostały wydane z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa; w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą bowiem podstawy do umorzenia postępowania.
W świetle art. 105 kpa postępowanie podlega umorzeniu, gdy z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe.
Taka sytuacja zachodzi m.in. wówczas, gdy w postępowaniu wszczętym na żądanie (art. 61§1 kpa) strona cofnie wniosek. W postępowaniu takim to strona jest dysponentem wniosku o jego wszczęcie, dlatego ma również prawo go cofnąć.
Cofnięcie wniosku może być wyrażone wprost, jak i w sposób dorozumiany, dlatego w postępowaniu, w którym strona oświadczyła, że cofa wniosek organ administracji publicznej zobowiązany jest szczególnie uważnie oceniać wszystkie jej oświadczenia składane w sprawie do czasu wydania przez organ orzeczenia kończącego to postępowanie i następnie ustalić na ich podstawie czy rzeczywiście intencją strony jest rezygnacja z prowadzenia dalszego postępowania czy też pomimo oświadczenia o cofnięciu wniosku podtrzymuje ona żądanie merytorycznego rozpoznania sprawy. Dopiero niewątpliwe ustalenie, że strona rezygnuje z rozpoznania wniosku, uprawnia organ do umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego na podstawie art. 105kpa.