Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 października 2012 r. sprawy ze skargi Spółki [...] w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia świadczeń z tytułu odnoszenia korzyści z urządzeń spółki wodnej oddala skargę.
Starosta decyzją z dnia [...], nr [...], działając na podstawie art. 171 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 145), odmówił ustalenia świadczeń z tytułu odnoszenia korzyści z urządzeń Spółki Wodno-Ściekowej "J. B.-G." z siedzibą w O. przez W. P.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że W. P. w 1994 r. nabył nieruchomość położoną w O., gmina W., a następnie dokonał jej podziału oraz wykonał samodzielnie i doprowadził na działkę nr 1517 sieć wodociągową, która umożliwia zaopatrzenie w wodę jego działki. W dniu 2 kwietnia 2009 r. została zawarta umowa o zaopatrzenie w wodę ze Spółką Wodno - Ściekową. Obecnie W. P. jest właścicielem położonych w O. działek oznaczonych numerami: 1500-1508, 1514, 1520-1525, 1528-1533. W oparciu o wyniki czynności przeprowadzonych w terenie w dniu 7 lutego 2012 r. organ ustalił, że wymienione działki są niezagospodarowane, porośnięte zakrzaczeniami, niezabudowane, poza działką nr 1520, na której znajduje się pasieka składająca się z ośmiu pni oraz pracownia związana z obsługą i prowadzeniem pasieki. Znajdująca się także na działce sławojka jest wykorzystywana sporadycznie w czasie pobytów przy obsłudze pasieki. Strona nie zgłaszała dotychczas zamiaru zabudowy działek. W. P. nie wnosił o przyłączenie swoich działek do nowo wybudowanych sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Mając na względzie powyższe ustalenia organ pierwszej instancji stwierdził, że W. P. nie odnosi korzyści z działalności Spółki i jej urządzeń. W ocenie organu Spółka niewłaściwie zinterpretowała art. 171 ustawy Prawo wodne uznając, że uzbrojenie przez Spółkę terenu w sieci główne wodociągowe i kanalizacyjne podwyższa wartość nieruchomości. Organ wskazał ponadto, że strona nie zanieczyszcza wód, gdyż trudno mówić o zanieczyszczaniu wód z istniejącej sławojki.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania Spółki Wodno-Ściekowej "J. B.-G.", decyzją z dnia [...], nr [...] utrzymało w mocy decyzję Starosty z dnia [...]. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, że Spółka dokonała nadinterpretacji art. 171 ustawy Prawo wodne przyjmując, iż już sam fakt doprowadzenia w pobliże nieruchomości zbiorczych sieci wodociągowych lub kanalizacyjnych świadczy o odniesieniu korzyści i uprawnia Spółkę do uzyskania świadczenia.
W ocenie organu odwoławczego przedsiębiorstwo wodno-ściekowe, jakim w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków jest Spółka Wodno-Ściekowa "J. B.-G.", prowadząca działalność gospodarczą polegającą na zbiorowym dostarczaniu wody lub odprowadzaniu ścieków dla osób, które nie są członkami Spółki, nie może żądać zwrotu kosztów eksploatacyjnych, kosztów poniesionych lub planowanych wydatków na inwestycje poprzez ustanowienie świadczenia na jej rzecz. Mając na uwadze słuszny interes stron oraz zasadę praworządności, zdaniem Kolegium niedopuszczalnym jest obciążanie osób, które nie są członkami Spółki, z jednej strony opłatami za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, z drugiej zaś świadczeniem na rzecz Spółki z tytułu odnoszenia korzyści z jej urządzeń. Organ odwoławczy wyjaśnił, że przepisy rozdziału 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, regulujące zasady ustalania taryf za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, jednoznacznie określają wszystkie koszty składające się na cenę dostarczanej wody lub odprowadzanych ścieków. Koszty te obejmują zarówno poniesione wydatki eksploatacyjne, jak również uwzględniają koszty poniesionych i przyszłych wydatków inwestycyjnych przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego, jakim jest Spółka. Zatem w ocenie organu odwoławczego w rozpatrywanym stanie faktycznym nie można zastosować art. 171 ustawy - Prawo wodne, ponieważ nie może być mowy o odnoszeniu korzyści z urządzeń Spółki, opłata za dostarczanie wody lub odprowadzanie ścieków powinna rekompensować koszty związane z tą działalnością.