Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Stażysta Magdalena Markowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi A.M. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej oddala skargę
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2009 r., znak: [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 80 ust. 2 pkt 2 i art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), zwanej dalej: Prawo budowlane, po rozpatrzeniu zażalenia A. M., Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w L. utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia [...] czerwca 2009 r., znak: [...], ustalające opłatę legalizacyjną w wysokości [...] zł za wykonanie robót budowlanych związanych z rozbudową budynku mieszkalnego na działce nr [...] w miejscowości A. P. bez wymaganego przepisami pozwolenia na budowę.
Powyższa decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Na działce o numerze [...] w miejscowości A. P. inwestor A. M. dokonał rozbudowy i nadbudowy istniejącego budynku mieszkalnego bez uprzedniego uzyskania wymaganego prawem pozwolenia na budowę. Inwestor rozebrał starą konstrukcję dachu pokrytą papą, a następnie wykonał roboty polegające na podniesieniu ścian szczytowych, wykonaniu ścian kolankowych, wykonaniu nowej konstrukcji drewnianej dachu, wykonaniu rozbudowy w formie zadaszenia na konstrukcji drewnianej i ociepleniu styropianem. Prace zostały rozpoczęte w 2004 r. i kontynuowane były - z przerwami - do dnia wydania decyzji drugoinstancyjnej.
Z uwagi na popełnienie przez A. M. samowoli budowlanej, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w L., postanowieniem z dnia [...] października 2008 r., znak: [...], wydanym na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 Prawa budowlanego, wstrzymał roboty budowlane związane z nadbudową i rozbudową przedmiotowego budynku i zobowiązał inwestora do dostarczenia we wskazanym terminie wymienionych w postanowieniu dokumentów.
Uznawszy, iż przedłożona przez A. M. dokumentacja spełnia wymogi określone w dyspozycji art. 49 ust. 1 Prawa budowlanego, organ nadzoru budowlanego pierwszej instancji zaskarżonym w niniejszej sprawie postanowieniem wydanym na podstawie art. 49 ust. 1 i 2 Prawa budowlanego ustalił opłatę legalizacyjną w wysokości 50000 zł.
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. M. wskazał, iż w jego ocenie opłata jest zbyt wysoka w stosunku do wagi jego przewinienia, ponieważ nie uwzględnia skutków samowoli budowlanej oraz różnic w statusie społecznym i majątkowym sprawców samowoli budowlanej. Odwołujący się podniósł ponadto, iż nie ma możliwości uiszczenia tej opłaty we wskazanym przez organ terminie, gdyż jest bezrobotny i pozostaje na utrzymaniu rodziców.