Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędzia NSA Witold Falczyński, Jerzy Drwal (spr.) asesor WSA, Protokolant stażysta Tomasz Wójcik, po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2004 r. sprawy ze skargi K. K., H. A., R. B., A. B., S. G., H. O., J. S., I. W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę
Decyzją Nr [...] Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2003 r. - wydaną na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane oraz art. 104 kpa - odmówiono wydania nakazu rozbiórki stacji bazowej telefonii komórkowej [...] (wraz z przyłączem energetycznym) wybudowanej na działkach Nr [...] i [...] w P. W., gm. G.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż przedmiotowa inwestycja została zrealizowana na podstawie - podlegającej wykonaniu - ostatecznej decyzji Nr [...] Wójta Gminy wydanej w dniu [...] października 1999r., udzielającej firmie [...] SA pozwolenia na budowę. Organ sygnalizował, że decyzja a została w trakcie kontroli instancyjnej utrzymana w mocy decyzją Nr [...] Wojewody z dnia [...] listopada 1999r.
Uzasadniając rozstrzygniecie, organ wziął pod uwagę stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażające się w tezie , iż "inwestor, który prowadził roboty budowlane lub wybudował obiekt budowlany na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, która to decyzja została następnie uchylona (wyeliminowana z obiegu prawnego), nie może być traktowany jako osoba dopuszczająca się samowoli budowlanej ..." oraz zasadę trwałości aktów prawnych (z domniemaniem obowiązywania decyzji) i przyjął, iż obiekt wzniesiono legalnie, wobec czego nie było formalnych przesłanek do wydania na podstawie art. 48 Prawa budowlanego - decyzji o nakazie rozbiórki stacji telefonii komórkowej.
Powyższą decyzję zaskarżyli: H.O., J.S., S.G., K.K., R.B., A.B. i H.A. wnosząc o jej uchylenie. Uzasadniając swoje stanowisko twierdzili, że inwestycję zrealizowano niezgodnie z warunkami zabudowy i zagospodarowania terenu oraz pozwoleniem na budowę , które inwestor uzyskał, pomimo że nie legitymował się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w odniesieniu do działek Nr [...] i [...].
Zdaniem odwołujących się przywołane przez organ nadzoru budowlanego stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące traktowania inwestora realizującego inwestycję na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę, nie było trafne i nie powinno w tej sprawie stanowić okoliczności chroniącej inwestora, którego należało zobowiązać do rozbiórki obiektu.
Po rozpoznaniu odwołania, Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego , działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 80 ust. 2 pkt 2 i art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane, decyzją Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2003 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W świetle uzasadnienia decyzji, organ odwoławczy kierował się przepisem art. 48 Prawa budowlanego, zgodnie z którym właściwy organ nakazuje, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia. Organ odwoławczy wyłączył możliwość rozbiórki stacji bazowej telefonii komórkowej w sytuacji kiedy inwestycję zrealizowano na podstawie - jak ustalono - ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, której wykonanie wstrzymano - postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lutego 2000 r. (sygn. akt II SA/Lu 1424/99) już po zakończeniu robót budowlanych.