Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Anna Chmielewska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 lipca 2006 r. sprawy ze skargi Rady Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały organu gminy w sprawie dobrowolnego udziału ludności w kosztach zmian w planie zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r., wydanym na podstawie przepisu art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późniejszymi zmianami) Wojewoda stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Gminy z dnia [...] r. w sprawie dobrowolnego udziału ludności w kosztach zmian w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy .
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewoda podniósł, iż uregulowania uchwały zawarte w jej § 1 i 2 podjęte zostały bez podstawy prawnej. Organ nadzorczy podniósł, iż nie może ich uzasadniać przepis art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Ustanawia on bowiem ogólną normę kompetencyjną, zgodnie z którą do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, o ile ustawy nie stanowią inaczej. Przepisy prawa nie przyznają zaś radzie gminy żadnych uprawnień w zakresie unormowanym jej uchwałą Nr [...]. Przepis art. 18 ust. 5 ustawy stanowi, iż do wyłącznej właściwości rady gminy należy uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Wojewoda wskazał również, iż przepis art. 21 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym precyzyjnie określa udział poszczególnych podmiotów w kosztach sporządzania planu miejscowego wprowadzając generalna zasadę, zgodnie z którą koszty te obciążają budżet gminy. Rada gminy nie jest więc uprawniona do regulowania tego rodzaju materii uchwałą wydaną jedynie na podstawie ogólnego kompetencyjnego przepisu art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Przepisy ustawy o planowaniu przestrzennym dotyczące opłat związanych ze zmianą wartości nieruchomości w związku w uchwaleniem planu miejscowego (art. 36 ustawy) również nie przewidują kompetencji rady do zaliczania na poczet tych opłat jakichkolwiek wpłat.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, organ nadzorczy podniósł również, iż kwestionowana uchwała nosi cechy aktu normatywnego, albowiem zawiera postanowienia o charakterze generalnym i abstrakcyjnym. Przepis art. 94 Konstytucji wyklucza wydawanie aktu normatywnego na podstawie ogólnego przepisu kompetencyjnego.
Odnosząc się do wyjaśnień Wójta Gminy z dnia 8 maja 2006 r., z których wynika, iż uchwała ustala jedynie zasady dobrowolnego udziału mieszkańców w przedsięwzięciu planistycznym, jak również, że nie określa ona wysokości wpłat, Wojewoda podniósł, iż o dobrowolności wpłat nie może przesądzać nazwa. Jak wskazano z faktu, iż w przedmiotowej uchwale posłużono się takim sformułowaniem nie można wywodzić o braku przymusu. Wynika on bowiem z konstrukcji uregulowań uchwały. Osoba zainteresowana zmianą planu zagospodarowania przestrzennego uiszczająca opłatę ma bowiem większe szanse na korzystne dla siebie rozstrzygnięcie niż osoba, która wystąpi o zmianę i nie zawrze z wójtem stosownej umowy.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego wskazano również, iż przedmiotowa uchwała reguluje materie zawarte w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z przepisem art. 144 ustawy o gospodarce nieruchomościami właściciele uczestniczą w kosztach budowy infrastruktury technicznej przez wnoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich. Tylko więc w takim zakresie rada gminy ma uprawnienie do wydawania aktu normatywnego i nie może w żaden inny sposób wkraczać w materię tychże opłat. Podkreślono również, iż wbrew stanowisku wyrażonemu w wyjaśnieniach z faktu, że przepisy ustaw nie wprowadzają dodatkowych możliwości partycypowania mieszkańców w kosztach zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, nie można wyprowadzać wniosku o uprawnieniach gminy do normowanie tej materii przepisami wydawanymi na podstawie ogólnej normy kompetencyjnej wywodzonej z przepisu art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, który wskazany został, jako wyłączna podstawa kwestionowanej uchwały.