Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos - Janusz Asesor sądowy Brygida Myszyńska - Guziur po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 1 marca 2022 r. sprawy ze skargi Wojewody L. na uchwałę Rady Miejskiej we F. z dnia [...]., nr [...] w przedmiocie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Wojewoda L. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniesionej na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372) dalej jako "u.s.g." domagał się stwierdzenia nieważności uchwały Burmistrz Miasta i Gminy z dnia [...]. Nr [...] w sprawie uchylenia uchwały tej Rady z dnia [...]., nr [...]
Burmistrz Miasta i Gminy uchwałą nr [...] z [...] r. ustaliła stawkę procentową opłaty adiacenckiej z tytułu różnicy wartości nieruchomości w wyniku wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej. Jako podstawę prawną uchwały powołała m.in. art. 146 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 1990, ze zm.), dalej jako "u.g.n.". następnie zaskarżoną uchwałą z [...]. Rada Miejska uchyliła w całości tę uchwałę.
Zdaniem Wojewody L. zaskarżona uchwała Nr [...] została podjęta z istotnym naruszeniem art. 146 ust. 2 u.g.n. Na podstawie tego przepisu rada miejska została upoważniona do ustalenia wysokości stawek procentowych opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej. Uprawnienie do ustalania opłaty z tytułu podziału nieruchomości na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, z tytułu otrzymania nowych nieruchomości wydzielonych w wyniku scalenia i podziału, a także z tytułu wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej i stworzenia warunków podłączenia nieruchomości do tych urządzeń ustawodawca powierzył wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta. Wysokość nakładanych opłat adiacenckich ustawodawca uzależnił od stawki procentowej wzrostu wartości nieruchomości w wyniku omawianych działań gminy, którą w każdym z omawianych przypadków ustala rada gminy w drodze uchwały (art. 98a ust. 1, art. 107 ust. 2 i art. 146 ust. 2 u.g.n.). W przypadku podziału nieruchomości stawka opłaty nie może być większa niż 30 % różnicy wartości nieruchomości (art. 98a ust. 1), a w przypadku scalenia i podziału nieruchomości oraz wybudowania urządzeń infrastruktury 50 % wzrostu wartości tych nieruchomości (art. 107 ust. 1 i art. 146 ust. 2).
Uchwałą Nr [...] z dnia [...] r. Burmistrz Miasta i Gminy wprowadziła stawkę procentową opłaty adiacenckiej w wysokości 20% różnicy między wartością jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej a wartością nieruchomości po ich wybudowaniu, jednak następnie zaskarżoną uchwałą z dnia [...] r. Burmistrz Miasta i Gminy uchyliła tę uchwałę bez jednoczesnego wprowadzenia innej stawki. Jest to działanie istotnie naruszające przepisy ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami. Na podstawie art. 98a ust. 1, art. 107 ust. 2 i art. 146 ust. 2 u.g.n. ustawodawca nałożył bowiem na radę gminy obowiązek ustalenia stawki procentowej opłat adiacenckich. Tymczasem uchylenie uchwały w sprawie ustalenia takiej stawki prowadzi do wyzbycia się źródła dochodu gminy z tytułu pobierania tej opłaty, co skutkuje naruszeniem obowiązku dbałości o mienie gminy. Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wojewoda L. przytoczył treść wybranych orzeczeń sądowych.