Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Leszek Leszczyński (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 października 2008 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie scalenia gruntów oddala skargę.
Decyzją z dnia [...], Nr [...] Wojewoda po rozpoznaniu odwołania W. S. utrzymał w mocy decyzję Starosty z dnia [...], znak: [...] zatwierdzającą projekt scalenia gruntów wsi P. G. w części dotyczącej gospodarstwa oznaczonego w rejestrze gruntów przed scaleniem i po scaleniu Nr [...].
W uzasadnieniu decyzji organ administracji wskazał, że postanowieniem z dnia 23 listopada 2005 r. Starosta wszczął postępowanie scaleniowe gruntów wsi P. G., na wniosek większości właścicieli gospodarstw rolnych. W dniu 12 listopada 2007 r. uczestnikom scalenia okazano projekt scalenia gruntów, opracowany na zlecenie organu pierwszej instancji przez geodetów Wojewódzkiego Biura Geodezji i Terenów Rolnych. Po rozpatrzeniu zastrzeżeń złożonych przez uczestników scalenia, Starosta decyzją z dnia [...] zatwierdził projekt scalenia gruntów wsi P. G.
Wojewoda wskazał w uzasadnieniu decyzji na czym polega kontrola decyzji scaleniowych i podkreślił, że scalenie gruntów cechują przede wszystkim rozwiązania mające charakter techniczny, w stosunku do których organy administracji wydając rozstrzygnięcia, działają w warunkach podejmowania decyzji mających charakter uznaniowy.
Na podstawie zgromadzonego materiału organ ustalił, że W. S. wniosła do scalenia grunty o powierzchni 5,0923 ha i wartości szacunkowej 232,08 jednostek. W zamian za ww. grunty, w wyniku postępowania scaleniowego, wydzielono dla strony równorzędne wartościowo grunty o łącznej powierzchni 5,0109 ha i wartości porównawczej 234,41 jednostek szacunkowych, co stanowi pełny ekwiwalent gruntowy, po uwzględnieniu niezbędnych potrąceń na cele miejscowej użyteczności publicznej, nie przekraczający dopuszczalnej ustawowej różnicy 3% wartości gruntów posiadanych przed scaleniem przy zachowaniu proporcji użytków.
Zdaniem organu, w odniesieniu do gospodarstwa rolnego odwołującej się W. S. osiągnięty został określony w art. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 2003 r., Nr 178, poz. 1749 ze zm.) cel postępowania scaleniowego.
Od decyzji Wojewody skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożyła W. S., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i decyzji Starosty.
Skarżąca zarzuciła zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7 i 77 k.p.a., poprzez nieustalenie stanu faktycznego, art. 107 § 3 k.p.a., poprzez niewłaściwe uzasadnienie decyzji, art. 80 i 89 k.p.a., poprzez brak oceny sprawy na podstawie całokształtu materiału dowodowego oraz zaniechanie przeprowadzenia rozprawy, art. 8 i 9 k.p.a., poprzez zaniechanie podejmowania konsultacji i wzajemnych uzgodnień oraz art. 108 k.p.a., poprzez niezasadne nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności, a także naruszenie prawa materialnego, tj. art. 1 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, poprzez niezrealizowanie celu postępowania scaleniowego i art. 8 powołanej ustawy, poprzez zmniejszenie powierzchni gospodarstwa skarżącej, wydzielenie działek w innym miejscu o gorszych parametrach, nie odpowiadających profilowi jej gospodarstwa.