Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia M. Zalewski, Sędziowie M. Fita (spr.), M. Wieczorek, Protokolant P. Gumieniak, po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2004 r. przy udziale sprawy ze skargi B. K. na decyzję Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie Nieważność decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej Uchylono zaskarżoną decyzję
Zaskarżoną decyzją Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...], Nr [...] na podstawie art. 158 § 1 k.p.a. w związku z art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tj. Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 z późn. zm.) stwierdzono nieważność decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...], Nr [...] w sprawie stwierdzenia u B. K. choroby zawodowej "przerostowy nieżyt krtani".
W uzasadnieniu decyzji Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny powołał się na definicję choroby zawodowej, za którą, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych uważa się taką chorobę, która jest określona w wykazie chorób zawodowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia, jeżeli została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy.
Poradnia Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w wydanym orzeczeniu lekarskim z dnia [...] grudnia 2000 r., Nr [...] rozpoznając u B. K. "przerostowy nieżyt krtani", ze względu jednak na przyjętą ocenę materiału dowodowego zebranego w dochodzeniu epidemiologicznym, iż brak było u skarżącej narażenia na nadmierny, długotrwały wysiłek głosowy, choroby zawodowej u niej nie rozpoznała.
Mając na uwadze powyższe, Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny stanął na stanowisku, iż decyzja Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego o stwierdzeniu choroby zawodowej u B. K. bez jej uprzedniego rozpoznania przez jednostkę organizacyjną upoważnioną do rozpoznawania i orzekania w takich sprawach stanowi rażące naruszenie § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r., Nr 65, poz. 294).
Przedmiotowa decyzja wydana została wbrew orzeczeniu lekarskiemu o braku podstaw do rozpoznania u B. K. choroby odpowiadającej definicji choroby zawodowej zawartej w § 1 ust. 1 powołanego rozporządzenia.
W związku z faktem, iż decyzja Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego stała się w toku instancji ostateczna i prawomocna, organ II instancji po uzyskaniu wiadomości od Kierownika Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy o jej wydaniu zastosował nadzwyczajny tryb uchylenia decyzji - stwierdzenie nieważności.
Na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego B. K. złożyła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie.
W skardze swojej podniosła, iż zaskarżona decyzja jest nieuzasadniona w świetle faktu, iż postępowanie przeprowadzone w niniejszej sprawie wykazało, że rozpoznana u niej choroba "przerostowy nieżyt krtani", ujęta w wykazie chorób zawodowych, ma związek z jej pracą jako nauczyciela Medycznego Studium Zawodowego (w tym dyrektora szkoły) w latach 1982 - 1998.