Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec, Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 września 2008 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miasta z dnia [...]., nr [...] w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej: § 1, § 2 pkt 1-27, § 2 pkt 31-36, § 2 pkt 38 i 39, § 3 pkt 1-15, § 4 ust. 6 pkt 1-12, § 8 pkt 1-7, § 9, § 10 pkt 2 lit.g, § 12 pkt 1 lit. a,b,c,f,g,h,i,l,n,p, § 12 pkt 2 lit.d, § 12 pkt 3 i 4, §13, § 14 ust.4, § 14 ust.5 pkt 3, § 16, § 17 ust 4 i 5, § 19 ust. 2 i 3, która w tym zakresie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
W skardze na uchwałę Nr [...] Rady Miasta Ś. z dnia [...] w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Miejskiej Ś. Wojewoda L. domagał się stwierdzenia jej nieważności w części obejmującej § 1, § 2 pkt 1-27, § 2 pkt 31-36, § 2 pkt 38 i 39, § 3 pkt 1-15, § 4 ust. 6 pkt 1-12, § 8 pkt 1-7, § 9, § 10 pkt 2 lit. g, § 12 pkt 1 lit. a, b, c, f, g, h, i, I, n, p, § 12 pkt 2 lit d, § 12 pkt 3 i 4, § 13, § 14 ust. 4, § 14 ust. 5 pkt 3, § 16, § 17 ust. 4 i 5, § 19 ust. 2 i 3.
Uzasadniając skargę organ nadzorczy podał, iż kwestionowane uregulowania zostały przyjęte bez podstawy prawnej oraz z przekroczeniem ustawowego upoważnienia określonego w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008, ze zm.), według którego regulamin określa szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące:
1) wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości obejmujących:
a) prowadzenie we wskazanym zakresie selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych, w tym powstających w gospodarstwach domowych, odpadów niebezpiecznych, odpadów wielkogabarytowych i odpadów z remontów,
b) uprzątanie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego,
c) mycie i naprawy pojazdów samochodowych poza myjniami i warsztatami naprawczymi;
2) rodzaju i minimalnej pojemności urządzeń przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości oraz na drogach publicznych, warunków rozmieszczania tych urządzeń i ich utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym przy uwzględnieniu:
a) średniej ilości odpadów komunalnych wytwarzanych w gospodarstwach domowych bądź w innych źródłach,
b) liczby osób korzystających z tych urządzeń;
3) częstotliwości i sposobu pozbywania się odpadów komunalnych i nieczystości ciekłych z terenu nieruchomości oraz z terenów przeznaczonych do użytku publicznego; .
4) maksymalnego poziomu odpadów komunalnych ulegających biodegradacji dopuszczonych do składowania na składowiskach odpadów;
5) innych wymagań wynikających z gminnego planu gospodarki odpadami;
6) obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku;
7) wymagań utrzymywania zwierząt gospodarskich na terenach wyłączonych z produkcji rolniczej, w tym także zakazu ich utrzymywania na określonych obszarach lub w poszczególnych nieruchomościach;
8) wyznaczania obszarów podlegających obowiązkowej deratyzacji i terminów jej przeprowadzania."
Według Wojewody katalog zagadnień uregulowanych w tym przepisie ma charakter zamknięty, co oznacza, iż organy stanowiące nie mogą określać w regulaminach czystości i porządku kwestii, które nie mieszczą się w tym katalogu. Organ zaznaczył, że w doktrynie i orzecznictwie ugruntował się pogląd dotyczący dyrektyw wykładni norm o charakterze kompetencyjnym. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest zakaz domniemania kompetencji co oznacza, iż normy kompetencyjne powinny być interpretowane w sposób ścisły, literalny. Zakazuje się dokonywania wykładni rozszerzającej przepisów kompetencyjnych oraz wyprowadzania kompetencji w drodze analogii ( wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2000 r. K25/99, OTK 2000/5/141).