Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędziowie Sędzia NSA Maciej Kierek, Asesor WSA Bogusław Wiśniewski -sprawozdawca, Protokolant Referent Agnieszka Kocot, po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2005 r. sprawy ze skargi S.G. i B.M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie o podział nieruchomości oddala skargę
Postanowieniem z dnia [...] r. znak [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu zażalenia S.G. i B.M. utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy z dnia [...] r. w sprawie zawieszenia postępowania o podział nieruchomości rolnych położonych w obrębie wsi P. o numerach [...] i [...] do czasu uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie dłużej jednak niż na okres 12 miesięcy. Omawiane nieruchomości miałby zostać podzielone pod działki budowlane. W uzasadnieniu swojego stanowiska Kolegium wyjaśniło, iż stosownie do art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w sytuacji, gdy brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a gmina ogłosiła o przystąpieniu do jego sporządzenia przed dniem złożenia wniosku o podział nieruchomości, postępowanie w sprawie podziału zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu, jednak nie dłużej niż na okres 12 miesięcy. Jeśli w tym czasie plan nie zastanie uchwalony zasady podziału nieruchomości ustala się w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Organ odwoławczy ustalił, iż Rada Gminy uchwałę Nr [...] o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podjęła w dniu [...] r., wniosek o podział nieruchomości został natomiast złożony w dniu 17 listopada 2003 r. Zawieszenie postępowania w sprawie podziału jest zatem uzasadnione.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego W.G. i B.M. podnosili, iż powoływanie się przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] r. jest błędne. W ich ocenie uchwala ta jest nieobowiązująca. Podjęta bowiem została pod rządami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym i straciła moc wraz z wejściem w życie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Jej art. 85 ust.2 stanowi, iż do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia tych planów do publicznego wglądu, ale postępowanie to nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Ponieważ Gmina nie ogłosiła o wyłożeniu planu zdaniem skarżących stosuje się przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Decydujące znaczenie ma zatem w ich przekonaniu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy do którego opracowania gmina przystąpiła Uchwałą z dnia [...] r. Natomiast uchwała z 2001 r. nie może mieć mocy prawnej, gdyż zmieniona została podstawa wykonania planu zagospodarowania przestrzennego. Skarżący podkreślili przy tym, iż nie wiadomo kiedy plan zagospodarowania miejscowości P. zostanie uchwalony. Skoro ustawodawca przewidując możliwość zawieszenia postępowania tylko do końcowej procedury uchwalenia planu to jest po zakończeniu etapu uzgodnień i podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu chciał stworzyć warunki do szybszego zakończenia prac nad uchwaleniem planu to nie można nadużywać zasady zawieszenia postępowania na każdym etapie uchwalenia planu. Skarżący zwrócili uwagę, iż stosownie do art. 62 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zawieszenie postępowania mogło nastąpić na okres 12 miesięcy od daty złożenia wniosku o ustalenie warunków zabudowy. W dniu wydania decyzji przez Kolegium okres powyższy już upłynął. Fakt ten powinien zostać uwzględniony w toku postępowania odwoławczego.