Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Witold Falczyński, Protokolant Starszy referent Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 listopada 2013 r. sprawy ze skargi M. N. i K. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku oraz uchyla decyzję Wójta Gminy z dnia [...] Nr [...] II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących M. N. i K. N. kwotę 149 (sto czterdzieści dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...], ustalająca M. i K. N. jednorazową opłatę w kwocie 3 720 złotych z tytułu wzrostu wartości nieruchomości nr 1409/2 o powierzchni 0,0500ha, położonej w miejscowości O., w związku z uchwaleniem przez Radę Gminy W. w dniu [...] uchwałą Nr [...] ( Dziennik Urzędowy Województwa Lubelskiego Nr 121 poz. 2135 ) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla miejscowości O., w rejonie osiedla B. i B.

Organ zaznaczył, że stosownie do art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U Nr 80, poz. 717 ze zmianami ) jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego, albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Z kolei w świetle art. 37 ust. 1 tej ustawy wysokość opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości ustala się na dzień jej sprzedaży. Wzrost wartości nieruchomości stanowi różnicę między wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po zmianie miejscowego planu, a jej wartością, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu, obowiązującą przed zmianą tego planu, lub faktycznego sposobu wykorzystywania nieruchomości przed jego uchwaleniem. Zgodnie z art. 37 ust. 6 wójt ustala opłatę w drodze decyzji, bezzwłocznie po otrzymaniu od notariusza wypisu z aktu notarialnego. Zdaniem organu wzrost wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem wspomnianego planu nie budzi wątpliwości. Wcześniej działka podlegała zapisom miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego rejonu rekreacyjnego Jezior B.-G., zatwierdzonego uchwałą Nr [...] Rady Gminy W. z dnia [...] (opublikowaną w Dz. Urz. Woj. C. Nr 10, poz. 141 z dnia 2 października 1990 r.), w którym była przeznaczona pod uprawy polowe, a w ewidencji gruntów oznaczona jako grunty orne RVI-0,05 ha. Stosownie natomiast do ustaleń nowego planu działka ta znajduje się na terenie zabudowy rekreacyjnej, oznaczonej na planie symbolem 24 ML. Ponieważ na mocy aktu notarialnego z dnia 28 czerwca 2012 r. nieruchomość ta została przez właścicieli sprzedana, Wójt powołał rzeczoznawcę majątkowego, która sporządził operat szacunkowy nieruchomości obrazujący zmianę jej wartości. Według niego obecna wartość rynkowa nieruchomości wynosi 21290 złotych, natomiast przed zmianą planu, wartość ta wynosiła 8887 złotych. Różnica pomiędzy wartością działki po uchwaleniu planu oraz przed uchwaleniem planu, według stanu na dzień uprawomocnienia się planu oraz według cen na dzień sprzedaży działki, wyniosła zatem 12403 złotych, co przy zastosowaniu stawki renty planistycznej w wysokości 30 %, określonej w § 16 wspomnianej uchwały, daje kwotę opłaty w wysokości 3720.90 zł. Kolegium podzieliło ocenę Wójta, według którego dochowano wymogów określonych w przepisach kpa, a decyzja zastała właściwie uzasadniona. Nie zgłoszono również żadnych zastrzeżeń w stosunku do sporządzonego we wrześniu 2012r. operatu szacunkowego. Kolegium wyjaśniło, że zgodnie z § 50 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. nr 207, poz. 2109 z późniejszymi zmianami), przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości dla ustalenia odszkodowania lub opłaty, o których mowa w art. 36 ust. 3 i 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, określa się wartość nieruchomości, uwzględniając jej przeznaczenie przed uchwaleniem planu miejscowego lub przed jego zmianą oraz jej przeznaczenie po uchwaleniu planu miejscowego lub po jego zmianie. Nie uwzględnia się części składowych tej nieruchomości - na co trafnie zwrócił uwagę organ pierwszej instancji. W ocenie Kolegium rzeczoznawca dostosował się do powyższych wymogów, określił wartość przedmiotowej nieruchomości przed zmianą miejscowego planu oraz po jego zmianie. Podkreślono przy tym, że organy administracji nie mogą wkraczać w merytoryczną zasadność opinii rzeczoznawcy majątkowego, ponieważ tylko biegły dysponuje wiadomościami specjalnymi. Ocena tego dowodu dokonywana jest jedynie pod względem formalnym np. czy został sporządzony przez uprawnioną osobę, czy nie zawiera niejasności, istotnych pomyłek, braków, które winny być sprostowane lub uzupełnione. Takich jednak wadliwości operat nie zawiera.

Strona 1/3