Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Powiatu Włodawskiego z dnia 31 sierpnia 2009 r., Nr XXIV/259/09 w przedmiocie ustalenia opłaty za udostępnienie informacji publicznej stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
Rada Powiatu w W. podjęła w dniu [...] uchwałę Nr ... w sprawie ustalenia opłaty za udostępnienie informacji publicznej, powołując się na art. 12 pkt 7 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2001r., Nr 142, poz. 1592 ze zm.) oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.).
W § 1 ust. 1 uchwały ustalono opłatę za udostępnienie przetworzonej informacji publicznej w wysokości odpowiadającej dodatkowym kosztom jej wytworzenia. W ustępie 2 określono koszty dodatkowe wytworzenia informacji jako iloczyn roboczogodziny pracowników i niezbędnego czasu potrzebnego do wytworzenia informacji, zaś w ustępie 3 ustalono wartość roboczogodziny w kwocie 16 zł.
Wojewoda L. wystąpił w dniu 30 grudnia 2009r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ze skargą na uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że uchwała rażąco narusza przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Ustawa bowiem w art. 7 ust. 2 jako zasadę stanowi, iż dostęp do informacji publicznej jest bezpłatny. Jedynie w wyjątkowych przypadkach (art. 15 ust. 1) przewiduje prawo do pobierania opłaty za pokrycie dodatkowych kosztów związanych ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia informacji lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku.
Zdaniem Wojewody L., ustalenie stawki opłaty za godzinę pracy pracownika, który wykonuje pracę dodatkową związaną z przygotowaniem informacji publicznej jest więc niezgodny z art. 15 ust. 1 ustawy.
W odpowiedzi na skargę Rada Powiatu w W. wniosła o odrzucenie skargi jako bezprzedmiotowej wobec nieobowiązywania zaskarżonej uchwały z uwagi na jej nieopublikowanie, ewentualnie o oddalenie skargi.
Zdaniem organu - był on uprawniony do ustalenia opłaty za czynności dodatkowe wykonywane przez osobę przygotowującą do udzielenia informację publiczną. Uprawnienie to wynika z treści art. 12 pkt 7 ustawy o samorządzie powiatowym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna i podlega uwzględnieniu, bowiem zaskarżona uchwała została wydana z istotnym naruszeniem prawa.
Wniesioną przez Wojewodę L. skargę należało uznać za dopuszczalną z mocy art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz. 578 ze zm.)
W odniesieniu do zaskarżonej uchwały nie było bowiem wydane rozstrzygnięcie nadzorcze w zakreślonym ustawowo terminie 30 dni, wobec czego powstało po stronie organu nadzoru uprawnienie do wniesienia skargi nieograniczone terminem jego realizacji.