Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński,, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Marcin Małek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego I. oddala skargę; II. przyznaje [...] P. P. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zł należnego podatku od towarów i usług.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia 6 maja 2010 r., nr [...], po rozpoznaniu odwołania Zdzisława W. od decyzji z dnia 8 stycznia 2010 r., nr [...], wydanej z upoważnienia Wójta Gminy N. przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w N., odmawiającej przyznania zasiłku okresowego na opłacenie pomocy do czynności życiowych niewykonywanych przez opiekunkę - utrzymało w mocy wskazaną decyzję.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że wnioskiem z dnia 15 października 2009 r. Zdzisław W. zwrócił się o przyznanie zasiłku okresowego na opłacenie pomocy do czynności życiowych niewykonywanych przez opiekunkę, takich jak: cięcie, rąbanie drewna, składowanie opału, odśnieżanie, mycie okien, rąbanie drewna na szczypki, porządkowanie posesji z liści i gałęzi ze starego sadu, utrzymywanie porządku przy szosie na wysokości posesji. Wnioskodawca wniósł również o wyłączenie od udziału w sprawie pracowników socjalnych: Ewy W. i Barbary Z. Organ pierwszej instancji odmówił wyłączenia wskazanych wyżej pracowników.
Wobec niemożności przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego z cierpiącym na schorzenia psychiczne wnioskodawcą organ pierwszej instancji, w celu ustalenia jego sytuacji życiowej, posłużył się dokumentacją zgromadzoną w aktach administracyjnych, znaną organowi z urzędu. W oparciu o ostatni wywiad środowiskowy przeprowadzony w dniu 8 września 2009 r. organ ustalił, że Zdzisław W. utrzymuje się z renty z tytułu niezdolności do pracy w kwocie 591,34 zł miesięcznie. Fakt, iż wnioskodawca ma zajęcie wierzytelności z tytułu potrąceń komorniczych i z tego powodu otrzymuje kwotę tylko około 430,00 zł nie ma wpływu na wysokość jego dochodu w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z pismem wnioskodawcy z dnia 19 października 2009 r. jego wydatki wynoszą 370,00 zł miesięcznie. Wnioskodawca jest osobą samotnie gospodarującą, pozostaje w separacji z żoną, która mieszka w tym samym budynku. Zdzisław W. porusza się bez pomocy osób drugich, samodzielnie załatwia wszystkie sprawy życia codziennego.
Z ustaleń organu pierwszej instancji wynika, że wnioskodawca nie uskarża się na dolegliwości fizyczne, które uniemożliwiałyby wykonywanie czynności gospodarczych i porządkowych, zwłaszcza, że korzysta w pewnym zakresie z pomocy opiekunki. Od stycznia 2010 r. przyznano bowiem wnioskodawcy specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi w wymiarze 6 godzin dziennie, z wyłączeniem sobót, niedziel i dni świątecznych. W tej sytuacji, zdaniem organu, brak jest podstaw, by przyznać stronie zasiłek okresowy na opłacenie pomocy do czynności życiowych, których nie obejmuje zakres specjalistycznych usług opiekuńczych. Wskazane we wniosku prace nie mają charakteru stałego, są sporadyczne i dla ich wykonywania nie jest potrzebne przyznanie wnioskodawcy zasiłku okresowego na ich opłacenie. Stan jego zdrowia nie wyklucza wykonywania przez niego samodzielnie lub też sporadycznie przy pomocy innych osób powyższych prac. W rozpoznawanej sprawie nie zachodzi zatem szczególnie uzasadniony przypadek umożliwiający przyznanie zasiłku okresowego, a dochód wnioskodawcy pozwala na ewentualne opłacenie w wyjątkowych przypadkach pomocy osób trzecich w wymiarze kilku godzin miesięcznie w przypadku najcięższych prac, o ile uzna on za zasadne zlecenie innej osobie wykonania tych prac.