Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński (spr.), Asesor WSA Wiesława Achrymowicz, Protokolant Asystent sędziego Rafał Ostrowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz M. K. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] września 2000 r., utrzymaną w mocy decyzją z dnia [...] lutego 2001 r., Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działając na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 ze zm.) umorzył postępowanie w sprawie przyznania M. K. uprawnień kombatanckich.
W dniu 8 lipca 2002 r. strona złożyła wniosek o wzruszenie tej ostatecznej decyzji, żądając wznowienia postępowania.
Kierownik Urzędu w dniu [...] grudnia 2003 r., działając na podstawie art. 154 §1 i §2 kpa, wydał decyzję o uchyleniu swojej decyzji z dnia [...] lutego 2001 r. oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] września 2000 r. oraz odmówił M. K. przyznania uprawnień kombatanckich.
Na skutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia 29 grudnia 2003 r. Kierownik Urzędu decyzją z dnia [...] września 2005 r. uchylił własną decyzję z dnia [...] grudnia 2003 r. i sprawę M. K. przekazał do ponownego rozpoznania.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych uchylił decyzję własną z dnia [...] lutego 2001 r. oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] września 2000 r. oraz odmówił przyznania M. K. uprawnień kombatanckich.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy Kierownik Urzędu decyzją z dnia [...] marca 2006 r. (zaskarżoną w niniejszej sprawie) utrzymał w mocy powyżej opisaną decyzję z dnia [...] stycznia 2006 r.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ administracji wskazał, iż fakt osadzenia wnioskodawczyni w obozie w L. przy ul. [...] potwierdza zaświadczenie lekarskie, w którym wskazano również, iż rodzina wnioskodawczyni zamieszkiwała faktycznie w J.. Z życiorysu niemniej jednoznacznie wynika, iż rodzice strony opuścili R.R., kiedy skarżąca miała zaledwie 1 rok. Tym samym, w ocenie organu, nie zasługują na wiarę oświadczenia pisemne świadków J. S. i S. Z., iż M. K. jako dwumiesięczne dziecko w czerwcu 1943 r. przebywała w obozie w Z.. Oświadczenia te pozostają bowiem w oczywistej sprzeczności z twierdzeniami samej wnioskodawczyni.
W toku prowadzonego postępowania Urząd zwrócił się do Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w L. i w W. oraz do Archiwum Państwowego w L. o potwierdzenie wysiedlenia miejscowości J., a także o potwierdzenie osadzenia M. W. (panieńskie nazwisko skarżącej) w obozie w Z.. Żaden z organów nie potwierdził jej osadzenia w obozie przejściowym w Z.. W piśmie z dnia 15 grudnia 2004 r. IPN Oddział w L. wskazał, iż z protokółu przesłuchania świadków w sprawie zbrodni popełnionych przez hitlerowskich okupantów w Polsce, wynika, iż w miejscowości J. w czerwcu, lipcu i sierpniu 1943 r. przeprowadzona została akcja pacyfikacyjno - wysiedleńcza. W wyniku tej akcji zginęło od kul 11 osób, 186 osób wywieziono do obozu na Majdanku, w Zamościu i Zwierzyńcu. Z kolei z innego protokółu przesłuchania świadków, wynika ponadto, iż w miesiącach: czerwcu, lipcu i sierpniu 1944 r. w miejscowości J. została przeprowadzona akcja pacyfikacyjna, w wyniku której ludność wywożono do Majdanka i Niemiec. Nazwisko W. na podanym wykazie osób nie występuje.