Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Protokolant Ref. Małgorzata Poniatowska-Furmaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2005 r. sprawy ze skargi J. i H. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza z dnia [...] r. Nr [...] ustalającą, na wniosek I. i E. K., warunki zabudowy na zmianę sposobu użytkowania budynku garażowego na mieszkalny wraz z dobudową ganku i nadbudową poddasza oraz przyłączem wodociągowym i kanalizacji sanitarnej na działkach nr ewidencyjny 1117/3, 1121/4, 1113 i 1117/4 przy ulicy W. w H..
W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż zachowane zostały przesłanki warunkujące wydanie decyzji o warunkach zabudowy określone w przepisach art. 59 ust. 1 i 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Zamierzenie budowlane, dla którego ustalono warunki zabudowy polega na zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego i przystosowania go do nowej funkcji. Nie powoduje natomiast naruszenia funkcji ani innych wymagań dotyczących charakteru i cech istniejącej zabudowy. Podniesiony w odwołaniu zarzut braku podłączenia do kanalizacji sanitarnej jest przedwczesny bowiem w pkt 6 lit. d (decyzji pierwszoinstancyjnej) zawarto postanowienie, iż odprowadzenie ścieków powinno nastąpić zgodnie z warunkami przedsiębiorstwa administrującego kanalizacją sanitarną. Również zarzut niezgodności z przepisami odrębnymi nie znajduje potwierdzenia. Zamierzenie budowlane wymienione w decyzji nie ma charakteru zamierzenia szczególnego, którego realizację regulowałyby odrębne przepisy. Nie należy ono do przedsięwzięć mogących pogorszyć stan środowiska. Teren, na którym zlokalizowany jest przedmiotowy garaż według załączonej do akt sprawy analizy terenu sporządzonej, podobnie jak projekt decyzji, przez uprawnionego architekta jest terenem zabudowy mieszkaniowej. Zatem zmiana sposobu użytkowania budynku garażowego w żadnym przypadku nie może być traktowana jako zagrożenie dla środowiska.
Sprawa niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystywania obiektu budowlanego nie należy do właściwości Kolegium i nie może być rozpatrywana w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy.
Organ stwierdził również, iż zaskarżona decyzja spełnia wymogi zawarte w art. 64 ust. 1 w związku z art. 54 cyt. ustawy, gdyż nie rozstrzyga o szczegółowym usytuowaniu obiektu, a wyznacza jedynie linie rozgraniczające teren inwestycji. SKO nie podzieliło nadto wskazanego w odwołaniu zarzutu naruszenia interesów skarżących, gdyż charakter zamierzenia określonego w decyzji nie wskazuje na realność zagrożeń opisywanych przez skarżących.
W skardze na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu J. i H. B. podnieśli, iż decyzja ta jest dotknięta wadą nieważności, jest niezgodna z odrębnymi przepisami, narusza ład przestrzenny i krajobrazowy i posiada wady architektoniczne. Dotknięta jest wadą w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego oraz zdrowia. Narusza walory przestrzenne i prawo własności oraz zasady współżycia społecznego. Ponadto podniesiono zarzut naruszenia art. 6 i 7 k.p.a. z powodu niewymienienia w uzasadnieniu decyzji "przepisów odrębnych". Zdaniem skarżących brak jest w sprawie opinii Powiatowego Terenowego Inspektora Sanitarnego, a ponadto naruszono warunki techniczne dotyczące zachowania odległości. Skarga zawiera także zarzut wobec analizy terenu sporządzonej przez uprawnionego architekta oraz końcowy wniosek, że w sprawie właściwy jest organ architektury starostwa, który rozstrzyga o warunkach zabudowy i szczegółowym usytuowaniu obiektu.