Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, Bogusław Wiśniewski (spr.) asesor WSA, Protokolant stażysta Tomasz Wójcik, po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Wojewody z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego I uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Starosty Powiatowego z dnia [...]. [...], które nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; II zasądza od Wojewody na rzecz Z. M. kwotę 210 (dwieście dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Sygn.akt II SA / Lu 329 / 03
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] listopada 2002 r znak: [...] Starosta
Powiatowy udzielił J.J. pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania istniejących budynków gospodarczych na działce nr.291 położonej w B. , które zgodnie z projektem miałyby zostać przeznaczone na piekarnię.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył Z.M. zarzucając
Staroście , iż nie uwzględnił decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru
Budowlanego z dnia [...]lipca 2002 r nakazującą całkowicie zaniechać użytkowania przedmiotowych obiektów jako piekarni. Zdaniem odwołującego się w sprawie nie zebrano i nie rozpatrzono materiału dowodowego.
Rozpatrujący odwołanie Wojewoda i nie znalazł podstaw do zmiany stanowiska organu I instancji. W motywach rozstrzygnięcia podano , iż stosownie do
§ 10 Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w sprawie warunków i trybu postępowania przy rozbiórkach nie użytkowanych , zniszczonych lub nie wykończonych obiektów budowlanych oraz udzielania pozwoleń na zmianę sposobu użytkowania obiektów budowlanych lub ich części z dnia 15 grudnia 1994r ( Dz.U z 1995 r Nr.10 , poz. 47 ) pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego wydaje się po stwierdzeniu zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przepisami techniczno - budowlanymi i obowiązującymi Polskimi Normami. Analiza akt wskazuje
, iż postępowanie było przeprowadzone w tym zakresie, więc decyzja została wydana zgodnie z prawem. Według Wojewody decyzja
Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na która powołuje się w
Odwołaniu, kończy postępowanie przed organami nadzoru budowlanego w sprawie samowoli budowlanej i orzeka o zaniechaniu użytkowania w budynkach stodoły , obory i budynku gospodarczym w związku z określonym na dzień rozpatrywania przez nb stan faktyczny. Wtedy był to jednak stan inny niż obecnie , w sytuacji gdy piekarnia urządzona została w wymienionych budynkach i budynku w stosunku do którego orzeczono nakaz rozbiórki. Obiekty te stanowiły całość technologiczną dlatego organ nadzoru budowlanego orzekł o zaniechaniu ich użytkowania. Decyzja ta jednak dała możliwość ubiegania się o zmianę sposobu użytkowania z czego skorzystał inwestor. Opracował nowy projekt, uzyskał zgodę właściwych organów i wystąpił o wydania pozwolenia. Zaskarżona decyzja jest więc wydana w odrębnym postępowaniu przed innym organem , w innym trybie. Organ odwoławczy wyjaśnił ponadto, iż piekarnia nie jest zaliczona do inwestycji uciążliwych wymagających sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko., a także, że jej usytuowanie jest zgodne z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego gminy B.
dopuszczającym na tym terenie realizacje budownictwa usług, handlu i rzemiosła nieuciążliwego. Organ odwoławczy nie dopatrzył się naruszenia praw Z.M. wskazując, iż budynki przylegają na całej długości do jego budynków, także usytuowanych przy granicy działki, a roboty budowlane przewidziane w związku ze zmianą sposobu użytkowania obiektów nie ingerują w zewnętrzną formę tych obiektów.