Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Decyzją z dnia 25 [...] 2008 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję własną z dnia 14 [...] 2008 r. odmawiającą wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją Kolegium z dnia 26 kwietnia 2006 r. o przyznaniu A. K. świadczenia pielęgnacyjnego.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że brak jest podstaw prawnych do wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną dnia 26 kwietnia 2006 r. Kolegium stwierdziło, iż w sprawie tej nie wystąpiła przesłanka wznowienia postępowania z art. 145a k.p.a., gdyż wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 października 2007 r., sygn. P 28/07, orzekał o niezgodności z Konstytucją art. 24 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych jedynie w zakresie dotyczącym przyznania zasiłku pielęgnacyjnego, o którym mowa w art. 16 tej ustawy, a nie dotyczył przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Organ podniósł, iż nie jest on uprawniony do orzekania wbrew brzmieniu obecnie obowiązującego przepisu prawa, ani nie posiada uprawnień do ustalania zgodności lub niezgodności danej normy z Konstytucją. W tej sytuacji w ocenie Kolegium brak było podstaw do wznowienia postępowania.
Od powyższej decyzji skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie złożyła A. K., wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji. Skarżąca podkreśliła, iż w świetle wyroku Trybunał Konstytucyjnego z dnia 23 października 2007 r., sygn. P 28/07, należało wznowić postępowanie administracyjne zakończone decyzją Kolegium wydaną na podstawie niekonstytucyjnego przepisu. Trybunał Konstytucyjny nie wykluczył bowiem, iż sądy administracyjne będą dokonywały takiej, jak w powołanym orzeczeniu Trybunału, wykładni art. 24 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych w stosunku do świadczeń rodzinnych innych niż zasiłek pielęgnacyjny, w celu wyeliminowania stanu nierówności prawnej powstałego w wyniku powołanego wyroku Trybunału. Zdaniem skarżącej skoro Trybunał Konstytucyjny dopuścił stosowanie wskazanej w powołanym orzeczeniu interpretacji art. 24 ust. 2 ustawy nie tylko do zasiłku pielęgnacyjnego, ale również do świadczenia pielęgnacyjnego, to jej skarga winna być uwzględniona.
W odpowiedzi na skargę organ drugiej instancji wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna. Zaskarżona decyzja nie narusza prawa.
Ostateczną decyzją z dnia 26 kwietnia 2006 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia 15 września 2005 r., przyznającą A. K. świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 420 zł miesięcznie w okresie od 1 września 2005 r. do 31 marca 2006 r. z tytułu niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad córką R.