skarg Fundacji [...] w W. oraz Towarzystwa [...] w L. na decyzję SKO w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Protokolant Referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 marca 2016 r. sprawy ze skarg Fundacji [...] w W. oraz Towarzystwa [...] w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy z dnia [...] r., nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Fundacji [...] w W. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) oraz na rzecz Towarzystwa [...] w L. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/14

Wójt [...] - L. ustalił, na wniosek E. W. K. I. S.. z o.o. środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie parku elektrowni wiatrowych na terenie gminy J. wraz z infrastrukturą towarzyszącą o łącznej mocy 30,6 MW. Organ określił rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia, ustalił warunki korzystania z terenu w fazie realizacji i eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia dla terenów sąsiednich i ustalił wymagania dotyczące ochrony środowiska. Nałożył obowiązek przedstawienia analizy porealizacyjnej w zakresie szczegółowo opisanym w pkt IX 1-4 decyzji.

W uzasadnieniu decyzji przedstawiono szczegółowy przebieg postępowania, w tym postępowania z udziałem społeczeństwa. Stwierdzono też, że przedsięwzięcie jest zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującym na terenie gminy J. i T. L.. Ustosunkowano się także do raportu o oddziaływaniu na środowisko, uzgodnienia RDOŚ i opinii PPIS. Opisano również w jaki sposób uwagi i wnioski zgłaszane w związku z udziałem społeczeństwa zostały wzięte pod uwagę i w jakim stopniu zostały uwzględnione.

Od powyższej decyzji odwołało się S. N., L. T. oraz F. W..

S. N. (zwane dalej Stowarzyszeniem) wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ i instancji zarzuciło naruszenie:

- przepisów postępowania, tj. art. 7, 77 § 1 i 80 kpa przez brak przeprowadzenia wyczerpującego postępowania dowodowego i niedokonanie wystarczających ustaleń w zakresie negatywnego oddziaływania przedsięwzięcia, co mogło mieć wpływ na wynik sprawy oraz art. 107 § 3 kpa przez brak należytego uzasadnienia. Organ w szczególności nie przeprowadził rzetelnej analizy zarzutów podniesionych zarówno w przedłożonym kontrraporcie, jak i nie przeprowadził rozprawy administracyjnej mimo złożonego wniosku. Przedłożony Raport w sposób nieprawidłowy przedstawia analizę oddziaływania przedmiotowej inwestycji na etapie jego eksploatacji, w szczególności na zdrowie i życie ludzi. Organ I instancji bezkrytycznie przyjął informacje przekazane przez inwestora i nie przeprowadził dowodu w postaci opinii niezależnego biegłego, który zweryfikowałby sam raport - odnośnie klimatu akustycznego, emisji hałasu, analizy akustycznej, analizy wpływu na infradźwięki, metodologii pomiaru hałasu, klimatu akustycznego na etapie realizacji inwestycji oraz innych źródeł hałasu w otoczeniu zakładu - jak i zarzuty podnoszone w toku postępowania. Brak wskazania opisu analizowanych wariantów tj. racjonalnego wariantu alternatywnego oraz wariantu najkorzystniejszego dla środowiska i określenia przewidywalnego oddziaływania na środowisko każdego z tych wariantów.

- przepisów prawa materialnego tj. art. 71 ust. 2 pkt 2, art. 80 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 66 ust. 1 pkt 5, 6, 7 lit. a, b, c i d , 8 i 12 oraz ust. 6 ustawy o udostępnianiu informacji, a także art. 6 ust. 1 i 2 ustawy Prawo ochrony środowiska poprzez wydanie decyzji bez wnikliwej i wszechstronnej analizy przedstawionego raportu o oddziaływaniu na środowisko oraz bez podjęcia wszelkich niezbędnych czynności zmierzających do usunięcia wątpliwości ujawnionych w toku postępowania administracyjnego, co do jakości jak i wyników raportu oraz art. 80 ust. 2 ww. ustawy o udostępnianiu informacji przez wydanie decyzji środowiskowej wbrew niezgodności lokalizacji inwestycji z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Strona 1/14