Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Protokolant Starszy referent Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi T W na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego w sprawie II SA/Lu 188/10 o odmowie zmiany decyzji dotyczącej przyznania usług opiekuńczych I. oddala skargę; II. przyznaje [...] P. S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 ( pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług.
Wyrokiem z dnia 9 września 2010 r., wydanym w sprawie II SA/Lu 188/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Teresy W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 30 grudnia 2009 r., nr [...], w przedmiocie odmowy zmiany decyzji dotyczącej przyznania usług opiekuńczych. Odpis tego wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony ustanowionemu przez Sąd w ramach prawa pomocy pełnomocnikowi skarżącej - radcy prawnemu Piotrowi S.owi w dniu 19 października 2010 r.
Od powyższego wyroku skarżąca nie składała skargi kasacyjnej, a jej pełnomocnik w dniu 25 października 2010 r. złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku. Wyrok uprawomocnił się w dniu 19 listopada 2010 r.
W dniu 10 stycznia 2011 r. Teresa W. złożyła skargę o wznowienie postępowania w sprawie II SA/Lu 188/10, dołączając do niej kopie zarządzenia nr 81/2009 Wójta Gminy N. z dnia 21 sierpnia 2009 r. w sprawie udzielenia upoważnienia Barbarze S. Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej w N. oraz świadectwa ukończenia przez Barbarę S. studiów podyplomowych w zakresie zarządzania instytucjami pomocy społecznej.
Pełnomocnik skarżącej - radca prawny Piotr S., wykonując zarządzenie Sądu zobowiązujące go do wskazania ustawowej podstawy wznowienia i jej uzasadnienia oraz wskazania, czy skarżący żąda uchylenia czy zmiany zaskarżonego orzeczenia, złożył w dniu 8 lutego 2011 r. pismo procesowe. Wskazał w nim, że podstawą prawną żądania wznowienia jest art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Pełnomocnik wyjaśnił, że w dniu 2 listopada 2010 r., a więc po wydaniu zaskarżonego wyroku, skarżąca weszła w posiadanie dołączonych do skargi dokumentów, co oznacza, iż wykryte zostały nowe środki dowodowe mające wpływ na wynik sprawy. W związku z tym skarżąca domaga się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie w całości wskazanej wyżej decyzji Kolegium z dnia 30 grudnia 2009 r., nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Instytucja wznowienia postępowania uregulowana jest w przepisach art. 270 - 285 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływana dalej jako: "p.p.s.a.". Przepisy te wskazują przypadki, w których można żądać wznowienia postępowania sądowego. Są to tzw. podstawy wznowienia, które muszą być wskazane w skardze o wznowienie postępowania (art. 279 ustawy).
Skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy (art. 277 p.p.s.a.).
Stosownie do przepisu art. 280 § 1 p.p.s.a. Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga wniesiona została w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Niespełnienie któregokolwiek z tych wymagań powoduje konieczność odrzucenia skargi.