Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk Protokolant Referent Jacek Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi J. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie usług opiekuńczych oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania J. A. od decyzji z dnia [...] r. wydanej przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. działającego z upoważnienia Wójta Gminy B. orzekającej o zmianie własnej decyzji Nr [...] z dnia [...] r. przyznającej K. A. świadczenie w postaci usług opiekuńczych od dnia 15 grudnia 2015 r. i ustalającej od dnia 1 maja 2018 r. odpłatność strony za świadczenie tych usług - umorzyło postępowanie odwoławcze.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że decyzją z [...] organ I instancji orzekł o przyznaniu K. A. świadczenia w postaci usług opiekuńczych w wymiarze 2 godzin dziennie z wyłączeniem sobót i niedziel oraz świąt. Stwierdził, że odpłatność za te usługi w wysokości [...] zł za jedną godzinę będzie regulował syn J. A..
Następnie decyzją z [...] r. zmienił decyzję z [...] r. w zakresie odpłatności na kwotę [...]zł za jedną godzinę, ponownie zaznaczając, że opłata będzie w całości regulowana przez syna J. A..
W dniu 9 stycznia 2018 r. J. A. złożył odwołanie od tej decyzji kwestionując wskazanie go jako zobowiązanego do uiszczania opłaty.
Rozpoznając sprawę Kolegium wskazało przesłanki do przyznania usług opiekuńczych wynikające z art. 50 ust. 1, 2 i 3 ustawy o pomocy społecznej. Podkreśliło, że usługi zostały przyznane K. A. zgodnie z jego wnioskiem. Jemu także została doręczona decyzja wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia odwołania. Mimo to odwołanie takie nie zostało wniesione.
Organ odwoławczy podkreślił, że decyzja organu I instancji została skierowana do osoby uprawnionej, tj. K. A., bowiem tylko on posiada interes prawny w tej sprawie. Zatem skarżący nie jest stroną w niniejszym postępowaniu.
Kolegium podniosło, że zupełnie odrębną kwestią jest to czy organ I instancji powinien wskazywać w treści zaskarżonej decyzji, że J. A. "będzie regulował" opłaty za świadczone ojcu usługi opiekuńcze. Jednakże decyzja ostateczna może zostać wzruszona tylko w nadzwyczajnym postępowaniu administracyjnym.
Wobec braku przymiotu strony w postępowaniu odwoławczym Kolegium umorzyło to postępowanie jako bezprzedmiotowe na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a..
W skardze na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego J. A. zarzucił naruszenie art. 28 k.p.a. , polegające na przyjęciu, że skarżący nie ma legitymacji procesowej do wniesienia odwołania od decyzji z [...] oraz od [...] r. ze względu na fakt, że nie był stroną przedmiotowego postępowania, mimo że dotyczy ono jego interesu prawnego.
W uzasadnieniu skargi skarżący opisał decyzje przyznające jego ojcu K. A. świadczenia w postaci usług opiekuńczych, podkreślając, że w decyzjach tych zobowiązany został do uiszczania opłat za te usługi.
Wskazał, że obie decyzje kształtują jego prawa i obowiązki, zaś "brak określenia go jako strony postępowania spowodowało, że nie zapoznał się z treścią decyzji, z podstawą jej wydania, nie mógł sprawdzić czy ta decyzja została wydana prawidłowo".