Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędziowie Asesor WSA Wiesława Achrymowicz (spr.), Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Asystent sędziego Łucja Krasińska, po rozpoznaniu w dniu 20 października 2004r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Wojewody z dnia "{[...]", Nr "[...]" w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę.
Wojewoda , działając jako organ odwoławczy, po rozpoznaniu odwołania A.S., działającej przez pełnomocnika, decyzją z dnia "[...]", na mocy art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał w mocy pierwszoinstancyjną decyzję Prezydenta Miasta z dnia "[...]" o umorzeniu postępowania administracyjnego wywołanego wnioskiem A.S. z żądaniem zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, położonej w L. przy ul. M. nr "[...]" o numerze ewidencyjnym pierwotnie "[...]".
W uzasadnieniu zajętego stanowiska, organ rozstrzygający powołał się na ustalenie, że wskazana we wniosku nieruchomość gruntowa została wywłaszczona mocą decyzji Prezydenta Miasta z dnia "[...]" z jednoczesnym przyznaniem odszkodowania z tego tytułu, które zostało uprawnionemu właścicielowi wypłacone, gdy status ten przysługiwał A.S. Cel wywłaszczenia stanowiła realizacja obiektów "[...]". W dalszym toku procedowania w administracji, decyzją z dnia "[...]" Wojewoda w sposób ostateczny i prawomocny stwierdził, że z dniem 05 grudnia 1990 r. grunt ten, jakkolwiek oznaczony już nowym numerem ewidencyjnym "[...]", stał się z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego, przysługującym "[...]". W wyniku kolejnych zmian ewidencyjnych, działka o numerze "[...]" uległa podziałowi na działki o numerach: 69/1, 69/2, 69/3, 69/4 i włączeniu odpowiednio do działek o nowych numerach: 83, 84, 86, 85. Następnie mocą umowy sprzedaży, zawartej aktem notarialnym z dnia "[...]", prawo wieczystego użytkowania wszystkich działek o wskazanych wyżej numerach ewidencyjnych nabyła Spółka AE. z siedzibą w L., która na wniosek złożony w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w dacie "[...]", uzyskała ujawnienie nabytego prawa w księdze wieczystej o numerze "[...]" w dacie "[...]".
W tym stanie rzeczy organy administracyjne, orzekające w toku instancji odwołały się w pierwszej kolejności do dyspozycji art. 229 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, o rozstrzygającym znaczeniu bowiem pozbawiającym jurydycznego bytu roszczenie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, stanowione dyspozycją art. 136 ust. 3 ostatnio przywołanej ustawy, gdy przed dniem 01 stycznia 1998 r., to jest wejścia w życie niniejszej ustawy, nieruchomość została sprzedana albo ustanowiono na niej prawo użytkowania wieczystego na rzecz osoby trzeciej i prawo to zostało ujawnione w księdze wieczystej. Konsekwencją braku roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości w okolicznościach rozpatrywanej sprawy jest zrealizowanie pojęcia bezprzedmiotowości postępowania administracyjnego w rozumieniu art. 105 k.p.a.
Na powyższe rozstrzygnięcie administracyjnoprawne skargę złożyła wnioskodawczyni, domagając się uchylenia obu decyzji wydanych w toku instancji. Zarzuciła organom administracji naruszenie prawa materialnego, zawartego w art. 229, błędnie zastosowanego oraz art. 137 ust. 1 pkt 1, a dalej w rozdziale szóstym, wszystkie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, ferując twierdzenie, że nieruchomość, której zwrotu żąda nie została sprzedana ani oddana w użytkowanie wieczyste osobie trzeciej, skoro Skarb Państwa nadal legitymuje się statusem właściciela, gdy nie była zawiadamiana o podejmowanych decyzjach czy czynnościach prawnych, mających za przedmiot tę nieruchomość, na której nie zrealizowano celu wskazanego w decyzji wywłaszczającej. Dalej, wskazywała na wadliwość procedowania organów podejmujących kwestionowane decyzje, które pomijają zgłoszone we wniosku wszczynającym postępowanie w sprawie alternatywne żądanie odszkodowania za zbędnie wywłaszczoną nieruchomość.