Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody L. w przedmiocie nakazania rozbiórki budowli
Tezy

1. Budowla, jaką jest kładka przez rzekę nie należy do obiektów budowlanych wyłączonych od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę bądź zgłoszenia właściwemu organowi, a zatem organ administracji stwierdziwszy fakt samowolnej budowy miał obowiązek nakazać jej rozbiórkę.

2. Uzyskanie przez inwestora pozwolenia wodnoprawnego na budowę kładki nie zwalnia go od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Haliny i Ryszarda Ś. na decyzję Wojewody L. z dnia 9 listopada 1998 r. (...) w przedmiocie nakazania rozbiórki budowli skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/2

Zastępca Dyrektora Wydziału Zagospodarowania Przestrzennego i Nadzoru Budowlanego, działając z upoważnienia Wojewody L., decyzją z dnia 9 listopada 1998r. wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa - po rozpatrzeniu odwołania Haliny i Ryszarda Ś. - utrzymał w mocy decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w K. z dnia 10 września 1998 r. (...) nakazującą Halinie i Ryszardowi Ś. rozbiórkę wybudowanej bez pozwolenia na budowę kładki dla pieszych nad rzeką Urzędówką.

Z motywów zaskarżonej decyzji wynika, że Halina i Ryszard Ś. zrealizowali samowolnie most - kładkę dla pieszych przez rzekę Urzędówkę, spinający brzegi rzeki, będące granicami działek Nr 127/5 i Nr 23 w miejscowości Z. W trakcie oględzin powstającego obiektu w dniu 14 maja 1997 r. organ I instancji wstrzymał roboty budowlane. Zainteresowani uzyskali po tej dacie pozwolenie wodnoprawne, ale byli informowani o konieczności wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę.

Skarżący ukończyli obiekt i użytkują go. W tej sytuacji organy uznały, iż obiekt zrealizowano samowolnie bez wymaganego pozwolenia na budowę, wobec czego na mocy art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ należało nakazać jego rozbiórkę.

Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyli Halina i Ryszard Ś., którzy wnosili o uchylenie zaskarżonej decyzji jako naruszającej prawo. Skarżący stwierdzili, że jesienią 1996 r. zgłosili zamiar budowy kładki do kierownika Urzędu Rejonowego w K., gdzie poinformowano ich o konieczności uzyskania pozwolenia wodnoprawnego. Decyzję stosowną po przedstawieniu dokumentacji technicznej uzyskali 9 kwietnia 1997 r., a o jej uprawomocnieniu rozpoczęli budowę kładki.

Wprawdzie z decyzji organu II instancji wynikało, że inwestora obowiązuje uzyskanie pozwolenia na budowę, ale oni uważali, podobnie jak pracownicy organu I instancji, że takim pozwoleniem jest decyzja wydana na podstawie prawa wodnego.

Nakaz rozbiórki skarżący uważają za krzywdzący i niezrozumiały.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wnosił o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zaskarżonej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Bezsporne jest, że inwestorzy przystępując do budowy kładki - /mostu/ przez rzekę Urzędówkę nie posiadali wymaganego prawem pozwolenia na budowę takiego obiektu wydanego przez uprawniony organ administracji.

Obowiązek taki wynika z art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ który stanowi, że roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30.

Strona 1/2