uchyla zaskarżoną decyzję na skutek skargi Spółdzielni Mieszkaniowej (...) i odrzuca skargę Zespołu Budowy Garaży w Osiedlu (...).
Skarżący Zespół Budowy Garaży nie ma legitymacji do wniesienia skargi na zaskarżoną decyzję.
W myśl bowiem art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny.
(...) Spółdzielnia Mieszkaniowa tylko ma interes prawny wynikający z jej tytułu prawnego do uczestniczenia w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony tego postępowania jako inwestor i użytkownik wieczysty tego terenu /art. 28 Kpa/.
Tym samym ona uprawniona jest w myśl art. 33 ust. 2 powołanej ustawy do wniesienia skargi.
Skoro zatem decyzja zatwierdzająca plan realizacyjny nie jest równoznaczna z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym już po wykonaniu tej decyzji, jak to ma miejsce w sprawie niniejszej, a zapisy tego planu nie zawierają zakazu wznoszenia na terenie nim objętym nowych obiektów budowlanych o charakterze infrastruktury istniejącego osiedla mieszkaniowego, brak jest przesłanek do stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji przedmiotowych garaży ekologicznych na podstawie art. 46 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ w związku z art. 156 par. 1 pkt 7 Kpa /nie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa jak uczyniła to zaskarżona decyzja/.
W myśl bowiem art. 46 powołanej ustawy nieważne są decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji zawierające rozstrzygnięcie niezgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a nie decyzjami o ustaleniu planu realizacyjnego wydanymi i wykonanymi przed uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Zaskarżona decyzja zatem wydana została z naruszeniem powołanego art. 46 ustawy w związku z art. 156 par. 1 pkt 7 Kpa i (...) podlega uchyleniu.