1. Organ nadzoru budowlanego wydając decyzję nakazującą współwłaścicielom nieruchomości wyłączenie z użytkowania lokalu mieszkalnego po stwierdzeniu potrzeby opróżnienia całości lub części budynku przeznaczonego na pobyt ludzi ze względu na groźbę zawalenia, nie ma obowiązku sprawdzenia czy osoba, której decyzja dotyczy, dysponuje lokalem zamiennym. Wydanie tej decyzji nie jest uzależnione od zapewnienia przez gminę lokalu zamiennego. Nakaz przesłania decyzji zobowiązanemu do zapewnienia lokalu zamiennego na podstawie odrębnych przepisów /art. 69 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie oznacza, iż wydanie tej decyzji uzależnione jest od dostarczenia lokalu zamiennego.
2. Obowiązek zapewnienia przez gminę lokalu zamiennego /art. 56 ust. 9 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych - t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787 ze zm./ powstaje w razie rozwiązania najmu w trybie art. 35 tej ustawy z powodu konieczności opróżnienia lokalu ze względu na zagrożenie ludzie lub mienia.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Janiny K. i Marka Z. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia 28 września 2000 r. (...) w przedmiocie wyłączenia z użytkowania lokalu mieszkalnego - oddala skargę
(...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, po rozpatrzeniu odwołań: Janiny K., Janiny S. i Marka Z. zaskarżoną wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. nakazującej wyłączenie z użytkowania lokalu mieszkalnego nr 6 w budynku położonym w L. przy ul. K. 5.
W tej części decyzja organu I instancji została uchylona.
Motywy zaskarżonej decyzji są następujące:
Oględziny lokali nr 6 i 4 w budynku położonym w L. przy ul. K. 5 wykazały zły stan techniczny stropu nad lokalem mieszkalnym nr 4, a jednocześnie podłogi w lokalu nr 6. Opracowana ekspertyza techniczna stwierdza, że belki nośne stropu porażone są grzybem domowym wobec czego utraciły prawie połowę masy właściwej. Taki stan stropu grozi zawaleniem.
Zgodnie z art. 68 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane w razie potrzeby opróżnienia całości lub części budynku przeznaczonego na pobyt ludzi, bezpośrednio grożącego zawaleniem, właściwy organ obowiązany jest: 1/ nakazać w drodze decyzji, na podstawie oględzin, właścicielowi lub zarządcy obiektu budowlanego opróżnienie bądź wyłączenie całości lub części budynku z użytkowania; 2/ przesłać decyzję obowiązanemu do zapewnienia lokalu zamiennego na podstawie odrębnych przepisów. Zarzut odwołania, iż wyłączenie lokalu z użytkowania uwarunkowane jest dostarczeniem lokalu zamiennego, nie jest zasadny. Obowiązkiem organu nadzoru budowlanego było jedynie przesłanie decyzji obowiązanemu do zapewnienia lokali. Organ I instancji przesłał decyzję właścicielom nieruchomości i Wydziałowi Gospodarki Lokalowej Urzędu Miasta w L.
Janina K. i Marek Z. w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji. Wyjaśnili, że wyłączenie z użytkowania przedmiotowego lokalu uzależnione jest od dostarczenia przez gminę lokalu zamiennego. Brak lokalu zamiennego czyni niewykonalną decyzję nakazującą wyłączenia lokalu z użytkowania i powoduje jej nieważność.
Strona przeciwna w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niezasadna. Zaskarżona decyzja oraz utrzymana nią w mocy decyzja organu I instancji są zgodne z prawem.
Z ustaleń organu administracji, nie kwestionowanych przez skarżących, wynika, że strop lokalu nr 4, nad którym położony jest lokal nr 6 znajduje się w złym stanie technicznym i grozi zawaleniem. Ustalenia te zostały powzięte na podstawie wyników oględzin stwierdzonych w protokole oraz opinii rzeczoznawcy budowlanego.
Dokonanie powyższych ustaleń obligowało organ administracji do zastosowania art. 68 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i wydania decyzji nakazującej współwłaścicielom nieruchomości wyłączenie z użytkowania lokalu nr 6. Wbrew zarzutom skargi stwierdzić należy, że wydanie tej decyzji nie jest uzależnione od zapewnienia przez gminę lokalu zamiennego. Organ nadzoru budowlanego wydaje stosowną decyzję, po stwierdzeniu potrzeby opróżnienia całości lub części budynku przeznaczonego na pobyt ludzi ze względu na groźbę zawalenia. Nie ma przy tym obowiązku sprawdzania, czy osoba, której dotyczy decyzja, dysponuje lokalem zamiennym. Nakaz przesłania decyzji obowiązanemu do zapewnienia lokalu zamiennego na podstawie odrębnych przepisów /art. 69 pkt 2 cyt. ustawy/ nie oznacza, iż wydanie tej decyzji uzależnione jest od dostarczenia lokalu zamiennego.
Nie można też podzielić zarzutu skargi, iż decyzja nakazująca wyłączenie lokalu nr 6 z użytkowania jest niewykonana ze względu na nie zapewnienie przez gminę lokalu zamiennego. Obowiązek zapewnienia przez gminę lokalu zamiennego /art. 56 ust. 9 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. /Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787 ze zm./ powstaje w razie rozwiązania najmu w trybie art. 35 tej ustawy z powodu konieczności opróżnienia lokalu ze względu na zagrożenie ludzie lub mienia. W rozpatrywanej sprawie zagrożenie takie stwierdzono, jednak najem nie został rozwiązany. Zatem w tej fazie postępowania nie istniał obowiązek gminy zapewnienia lokalu zamiennego. Brak po stronie gminy obowiązku dostarczenia takiego lokalu, czyni bezzasadnymi zarzuty skargi.
Z tych względów skargę należało oddalić na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.