Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie wpisania do polskich ksiąg stanu cywilnego aktu stanu cywilnego sporządzonego za granicą
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (spr.), Asesor WSA Małgorzata Fita, Protokolant Przemysław Gumieniak, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi A. A.-D. na decyzję Wojewody z dnia [...] sierpnia 2003 r. Nr [...] w przedmiocie wpisania do polskich ksiąg stanu cywilnego aktu stanu cywilnego sporządzonego za granicą uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lipca 2003r., nr [...] wydaną z upoważnienia Burmistrza .

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2003 r. Wojewoda działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w zw. z art. 73 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. nr 36 poz. 180 późn. zm.) oraz ustawą z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. nr 90 poz. 999), po rozpatrzeniu odwołania A. A. - D. od decyzji zastępcy Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego działającego z upoważnienia Burmistrza Miasta z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...], dotyczącej wpisania aktu urodzenia syna M. R. urodzonego w L. - Kanada ; utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu swojej decyzji Wojewoda wskazał, że A. A. - D. zwróciła się do Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego o wpisanie do księgi bieżącej aktu urodzenia syna M. R. D., urodzonego [...] stycznia 2000 r. w miejscowości L. w Kanadzie.

Organ I instancji wydał zaskarżoną decyzję na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego orzekając o wpisaniu aktu (wpisując imię M. w wersji polskojęzycznej -M.).

Organ odwoławczy nie podzielił zarzutów odwołania. Powołał się na przepisy wymienione w osnowie decyzji a nadto na § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, sposobu prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia oraz wzorów aktów stanu cywilnego, ich odpisów, zaświadczeń i protokołów (dz. U. nr 136, poz. 884) oraz na zalecenia Komitetu Językoznawstwa PAN, dotyczące nadawania imion w postaci przyswojonej przez język polski.

Od powyższej decyzji w dniu A. A. - D. złożyła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Ze skargi wynika, że skarżąca kwestionuje prawidłowość decyzji organów administracyjnych obu instancji w zakresie polskiej transkrypcji imienia M. (wpisane jako M.) i wnosi o ich uchylenie. Skarżąca uzasadnia swoje stanowisko tym, że od 10 lat mieszka w Kanadzie i dysponuje kanadyjskim aktem urodzenia (przetłumaczonym przez tłumacza przysięgłego) swojego syna M. urodzonego w Kanadzie. Skarżąca podnosi, że niedopuszczalne jest stosowanie ustawy o języku polskim, która weszła w życie 21 maja 2002 r. do przeszłych stanów faktycznych, uznając to za złamanie zasady nieretroakcji. Swoją determinację w sprawie skarżąca tłumaczy koniecznością wyrobienia dziecku polskiego paszportu, do czego potrzebny jest jej wpis urodzenia dziecka do akt USC i posłużenie się odpisem skróconym aktu urodzenia. Wpisanie do paszportu imion wg polskiej transkrypcji spowoduje kłopoty z uzyskaniem wizy, wobec rozbieżności między kanadyjskim aktem urodzenia syna a wpisem do polskiego paszportu.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna, bowiem zaskarżona decyzja oraz utrzymana nią w mocy decyzja pierwszoinstancyjna zostały wydane z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy.

Strona 1/4