Bez wyeliminowania z obrotu prawnego ostatecznej decyzji o przyznaniu prawa do zasiłku niedopuszczalne jest orzeczenie o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jolanty K. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w R. z dnia 4 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w S. z dnia 20 kwietnia 1998 r. (...).
Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy w S. decyzją z dnia 20 kwietnia 1998 r. (...) wydaną na podstawie art. 6 ust. 2 pkt 3 i art. 28 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128/ orzekł o obowiązku zwrotu przez Jolantę K. nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych w łącznej kwocie 778,90 zł brutto za okres od 2 stycznia do 31 marca 1996 r. w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.
Według uzasadnienia tej decyzji w dniu 5 marca 1998 r. Urząd otrzymał informację z Wojewódzkiego Urzędu Pracy w K., że Jolanta K. podjęła pracę zarobkową w oparciu o umowę zlecenia w Agencji Informacyjno-Reklamowej "I." s.c. w K. od dnia 2 stycznia 1996 r. do dnia 16 stycznia 1996 r. a w okresie tym pobierała zasiłek dla bezrobotnych.
Po rozpatrzeniu odwołania Jolanty K. Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w R. decyzją z dnia 4 czerwca 1998 r. (...) utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 26 ust. 1 i ust. 2 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w brzmieniu obowiązującym w czasie wykonywania: przez stronę pracy zarobkowej /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1/ zachowuje status bezrobotnego oraz prawo do zasiłku bezrobotny, który po upływie co najmniej 30 dni od dnia zarejestrowania w rejonowym urzędzie pracy podjął zatrudnienie lub inną pracę zarobkową i uzyskuje dochód w wysokości niższej od połowy najniższego wynagrodzenia.
Bezrobotny jest obowiązany zawiadomić niezwłocznie rejonowy urząd pracy o podjęciu zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności.
Jolanta K. nie dopełniła tego obowiązku a wynagrodzenie, jakie uzyskała w ww. okresie było wyższe od najniższego wynagrodzenia.
Mając na uwadze ponadto normę art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu stwierdzono, że wykonywanie przez stronę pracy zarobkowej od dnia 2 stycznia do dnia 16 stycznia 1996 r. z wynagrodzeniem wyższym od połowy najniższego wynagrodzenia stało się przyczyną niespełnienia przez nią wymogów określonych w definicji osoby bezrobotnej.
Art. 28 ust. 3 omawianej ustawy uzasadniał w tej sytuacji orzeczenie o obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.
Jolanta K. wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższe rozstrzygnięcie domagając się uchylenia ostatecznej decyzji Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w R. Jako niezgodnej z prawem.
Skarżąca przyznała, że w okresie od 1.12.1995 r. do 26.03.1996 r. pracowała w oparciu o umowy zlecenia w Agencji Informacyjno-Reklamowej "I." s.c. w K. i w styczniu 1996 r. wypłacono jej wynagrodzenie w kwocie 402,86 zł netto, ale było ono osiągnięte przez okres 2 miesięcy: za grudzień 1995 r. i styczeń 1996 r.
Strona opisała ponadto swoją trudną sytuację materialną i rodzinną Podniosła też. że poprzez złą informację niekompetentnej pracownicy RUP w S., została pozbawiona gwarantowanego zasiłku okresowego, który przysługiwałby jej po ustaniu zasiłku dla bezrobotnych jako matce samotnie wychowującej małoletnie dziecko. W ten sposób pozostała bez środków do życia. Skarżąca zaznaczyła także, iż nie ma tyle pieniędzy, aby zwrócić je Urzędowi.