Sprawa ze skargi na decyzję SKO w S. w przedmiocie opłaty planistycznej
Sentencja

Dnia 30 lipca 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska, Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), , Protokolant Asystent sędziego Izabela Lewandowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2020 roku sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty planistycznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącej W. P. kwotę 387 (trzysta osiemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. ał

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia [...] r., znak: [...], Burmistrz W. ustalił jednorazową opłatę w kwocie 13 820,00 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w miejscowości W., w obrębie [...], obejmującej działki ewidencyjne numer 20/1 i 20/2, spowodowanego uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w związku z ich zbyciem, oraz zobowiązał W.P. do wniesienia tej opłaty na rzecz Gminy W. W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej w W. z dnia [...] r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych terenów w obszarze miasta W. (Dz. Urz. Woj. [...] z dnia 10 maja 2016 r., poz. [...]), ustanawiającą dla terenu oznaczonego w planie symbolem 15U/MN stawkę procentową należnej opłaty w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym uchwaleniem tego planu na 25%. Działki oznaczone nr ewid. 20/1 i 20/2, na skutek uchwalenia w/w planu miejscowego, znajdują się w terenie o przeznaczeniu planistycznym 15U/MN - usługi, w tym rzemiosła o uciążliwości nie przekraczającej granic działki, nieruchomości, do której inwestor posiada tytuł prawny, jako podstawowe przeznaczenie terenu; zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, parkingi, zieleń, urządzenia i sieci infrastruktury technicznej jako dopuszczalne przeznaczenie terenu. Organ wskazał ponadto, że po wejściu w życie nowego planu miejscowego W.P. zbyła prawo własności do przedmiotowej nieruchomości aktem notarialnym z dnia 28 czerwca 2018 r. W operacie szacunkowym z dnia 23 maja 2019 r. uprawniony rzeczoznawca majątkowy K.R. określił wzrost wartości nieruchomości na skutek uchwalenia planu miejscowego na kwotę 55 278,00 zł, stąd stosownie do określonej w uchwale stawki procentowej (25%), ustalono jednorazową opłatę planistyczną w wysokości 13 820,00 zł.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła W.P., wnosząc o ponowne zbadanie i rozpatrzenie jej sprawy. Zdaniem strony sporządzona w sprawie opinia nie jest spójna i rzetelna, a rzeczoznawca błędnie zawyżył wartość gruntu. W odwołaniu podniosła, że w jej ocenie, w sprawie zostały naruszone przepisy art. 7 K.p.a., a także art. 70 § 1 i art. 80 K.p.a. poprzez nie zgromadzenie kompletnego materiału dowodowego i dowolną ocenę operatu szacunkowego, który jej zdaniem zawiera szereg błędów i nieprawidłowości oraz art. 4 pkt 16 i 17 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez przyjęcie do porównań nieruchomości, które nie spełniają wymogu podobieństwa z nieruchomością wycenianą z uwagi na jej stan prawny, przeznaczenie, sposób korzystania, stan otoczenia, oraz inne cechy wpływające na jej wartość. Skarżąca wskazała również, iż opis przeznaczenia, jak i kształt działek porównywanych jest niejasny. Nieruchomość wyceniona jest nieforemna (jest to wąski, zakręcający prostokąt), z racji swej szerokości niemożliwa do zabudowy. Działka wymagała niwelacji i podniesienia gruntu na dużym obszarze. Jest to teren podmokły, ponieważ sąsiedzi podnieśli poziom gruntu i woda spływająca z działek sąsiednich powodowała notoryczne zalewanie przedmiotowej nieruchomości. Ponadto, teren jest nieuzbrojony, wszystkie media trzeba doprowadzić i uzyskać odpowiednie pozwolenia. Przy ustalaniu ceny jednostkowej rzeczoznawca nie wyodrębnił takiej cechy jak przeznaczenie działki i stan prawny nieruchomości. Działka w chwili sprzedaży nie była odrolniona, o słabej klasie ziemi (IV i V), na którą składają się łąki i grunty orne. Została sprzedana, co zapisane jest w akcie notarialnym, jako ziemia rolna, podzielona na dwie części i służąca sąsiadom jako droga dojazdowa. Skarżąca wskazała następnie, że nie jest dla niej zrozumiałe, dlaczego przedmiotem wyceny jest obszar gruntu o powierzchni 0,8988 ha, a nie działki o łącznej powierzchni 0,3227 ha. Według oceny lokalnego rynku przez skarżącą wartość działki została zawyżona, bowiem rynek lokalny jest średnio lub słabo rozwinięty. Z braku nabywców nie mogła wynegocjować wyższej ceny za nieruchomość. Jej zdaniem, kupujących odstręcza uciążliwe otoczenie, a zatem przyjęte przez biegłego nieruchomości nie mogą mieć charakteru nieruchomości porównywalnych.

Strona 1/7