Okres pobierania wojskowej renty rodzinnej, w sytuacji posiadania przez osobę uprawnioną statusu rencisty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i jedynie wyboru przez te osobę świadczenia korzystniejszego finansowo, należy w świetle art. 23 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ traktować tak samo jak okres pobierania renty na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r., o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Krystyny Ć. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Ł. z dnia 13 maja 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w T.-M. z dnia 13 kwietnia 1999 r., (...); (...).
Decyzją z dnia 13 kwietnia 1999 r. Kierownik Powiatowego Urzędu Pracy w T.-M. nie przyznał Krystynie Ć. prawa do zasiłku dla bezrobotnych z dniem 1 kwietnia 1999 r.
W odwołaniu od powyższego rozstrzygnięcia w/ wymieniona podała, że od lutego 1998 r. przebywała na rencie inwalidzkiej, a od 1 kwietnia 1998 r. do 31 marca 1999 r. pobierała wojskową rentę rodzinną jako wdowa po żołnierzu zawodowym. W lutym 1999 r. lekarz orzecznik ZUS orzekł o nieprzyznaniu jej dalszego świadczenia rentowego od orzeczenia tego złożyła odwołanie. W ocenie Krystyny Ć. decyzja organu I instancji jest wadliwa, ponieważ przez cały czas była odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne do ZUS.
Decyzją z dnia 13 maja 1999 r., wydaną na podstawie art. 23 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Ł. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że Krystyna Ć. w okresie 18 miesięcy przed zarejestrowaniem; tj. w okresie od dnia 1 października 1997 r. do dnia 1 kwietnia 1999 r., była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy przez 157 dni /pracowała od 1 lutego 1994 r. do 24 lutego 1998 r./ oraz przez 65 dni /od 25 lutego 1998 r. do 30 kwietnia 1998 r./ pobierała rentę rodzinną z tytułu niezdolności do pracy. W związku z powyższym ustalono, że Krystyna Ć. w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania była zatrudniona osiągając wynagrodzenie w kwocie co najmniej najniższego wynagrodzenia oraz pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy przez okres 222 dni. Nie można natomiast zaliczyć do okresu, od którego zależy przyznanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych okresu pobierania renty rodzinnej /świadczenie to było wypłacane za okres od dnia 1 kwietnia 1998 r. do dnia 31 marca 1999 r./, bowiem okres pobieranie renty rodzinnej nie, jest wymieniony w przepisie art. 23 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.
W skardze skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Krystyna Ć. napisała, że przez 18 lat była zatrudniona na podstawie umowy o pracę, a więc składki z tytułu ubezpieczenia społecznego były odprowadzane do ZUS. Od lutego 1998 r. do dnia 30 kwietnia 1998 r. zaczęła pobierać rentę inwalidzką z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Wojskową rentę rodzinną po zmarłym mężu pobierała do 31 marca 1999 r. W lutym 1999 r. orzeczono, iż jest ona zdolna do pracy. Od orzeczenia tego złożyła odwołanie. W ocenie skarżącej decyzja organu II instancji jest krzywdząca, bowiem. dokonanie przez nią wyboru renty rodzinnej jako świadczenia wówczas bardziej dla niej korzystnego nie powinno powodować tak niekorzystnych skutków.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Ł. wniósł o jej oddalenie. Na uzasadnienie stanowiska przywołano argumenty podniesione w motywach decyzji ostatecznej.