Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski (spr.) Asesor WSA Anna Dębowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z [...] roku (znak [...]). dc
II SA/Łd 861/20
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z [...] r. (znak [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpatrzeniu odwołania M.K. od decyzji Prezydenta Miasta Ł. z [...] r. (znak [...]) o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad A. K. w okresie od 1 sierpnia 2020 roku, działając na podstawie art. 17 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tj.: Dz.U. z 2020 r. poz. 111 z późn. zm.) [dalej: ustawa o świadczeniach rodzinnych] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:
Decyzją z [...] r. Prezydent Miasta Ł. odmówił skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad A. K. w okresie od 1 sierpnia 2020 r. W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji wskazał, że skarżąca ma ustalone prawo do emerytury. Przyznanie natomiast świadczenia pielęgnacyjnego jest uzależnione wyłącznie od spełniania przesłanek określonych w ustawie o świadczeniach rodzinnych. Jak wyjaśnił w związku z tym organ I instancji, - powołując się na literalne brzmienie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych - świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyła M. K. W treści odwołania podniosła m.in. że "(...) Inna interpretacja, którą Centrum Świadczeń Socjalnych zastosowało narusza zasadę równości i sprawiedliwości społecznej, co gwarantuje Konstytucja RP. (...) Jednocześnie składam oświadczenie, że rezygnuję z dotychczasowego świadczenia emerytalnego z datą przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w pełnej kwocie (w przypadku wyboru przez państwa drugiego wariantu) (...)".
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., zaskarżoną decyzją, utrzymało w mocy wskazaną powyżej decyzję organu I instancji. Kolegium wskazało szeroko na mające w tej sprawie zastosowanie przepisy. Stwierdziło w związku z tym, że ustawodawca ustanowił zasadę rozłączności pomocy w formie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia, a wymienionymi świadczeniami z zabezpieczenia społecznego, w tym emerytury.
Zdaniem Kolegium, przepis art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie pozostawia wątpliwości, co do tego, że podstawowym warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego jest rezygnacja z zarobkowania. W przepisie tym ustawodawca sformułował pełne określenie omawianego świadczenia, uściślając je jako świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Jak dalej wskazało Kolegium, ustawodawca sprecyzował pojęcie "rezygnacja" i wskazał, że termin ten dotyczy zarówno niepodejmowania, jak i rezygnacji z wykonywania zatrudnienia bądź świadczenia innej pracy zarobkowej, przy czym tak rozumiana rezygnacja musi być powiązana ze sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną. Ponadto osoba, nad którą sprawowana jest opieka, winna legitymować się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności wraz ze wskazaniami zapewnienia stałej bądź długotrwałej pomocy innych osób albo wskazaniami współdziałania w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji dziecka.